Imatges de pàgina
PDF
EPUB

Hactenus acta tibi poffum memoranda referre:
Hactenus et memini: nec mens mea cetera fenfit.
Quae poftquam rediit, alium me corpore toto,
Ac fueram nuper, nec eumdem mente, recepi.
Hanc ego tum primum viridem ferrugine barbam,
Caefariemque meam, quam longa per aequora verro,
Ingentesque humeros, et caerula brachia vidi,
Cruraque pinnigero curuata nouiffima pifce.

Quid tamen haec fpecies, quid Dîs placuiffe marinis,
Quid iuuat effe Deum, fi tu non tangeris iftis?
Talia dicentem, dicturum plura, reliquit
Scylla Deum. furit ille, irritatusque repulfa

Prodigiofa petit Titanidos atria Circes.

960

965

P. Ouid. Naf. Opera. Tom. II.

T

P. OVI

[ocr errors][merged small][merged small]

Iamque Giganteis iniectam faucibus Aetnen,
Aruaque Cyclopum, quid raftra, quid ufus aratri
Nefcia, nec quidquam iunctis debentia bubus,
Liquerat Euboïcus tumidarum cultor aquarum :
Liquerat et Zanglen, aduerfaque moenia Rhegi,
Nauifragumque fretum, gemino quod litore preffum
Aufoniae Siculaeque tenet confinia terrae.
Inde, manu magna Tyrrhena per aequora lapfus,
Herbiferos adiit colles, atque atria Glaucus
Sole fatae Circes, variarum plena ferarum.
Quam fimul adfpexit; dicta acceptaque falute,
Diua, Dei miferere, precor: nam fola leuare

10

Tu potes hunc, dixit, (videar modo dignus) amorem.
Quanta fit herbarum, Titani, potentia nulli,

[ocr errors]

Quam mihi, cognitius, qui fum mutatus ab illis.
Neue mei non nota tibi fit cauffa furoris ;
Litore in Italico, Meffania moenia contra,
Scylla mihi vifa eft. pudor eft promiffa, precesque,
Blanditiasque meas, contemtaque verba referre.
At tu, fiue aliquid regni eft in carmine; carmen
Ore moue facro: fiue expugnacior herba eft;
Vtere tentatis operofae viribus herbae.

Nec medeare mihi, fanesque haec vulnera mando:

20

Fineque

partem ferat illa caloris.

Fineque nil opus eft.
At Circe (neque enim flammis habet aptius ulla
Talibus ingenium; feu caufa eft huius in ipfa ;
Seu Venus indicio facit hoc offenfa paterno)
Talia verba refert: Melius fequerere volentem,
Optantemque eadem, parilique cupidine captam.
Dignus eras: ultro poteras certeque rogari:

Et fi fpem dederis, mihi crede, rogaberis ultro.
Neu dubites, abfitque tuae fiducia formae.
En ego, cum Dea fim, nitidi cum filia Solis,

25

30

Carmine cum tantum, tantum cum gramine poffim;
Vt tua fim, voueo. fpernentem fperne: fequenti

35

Redde vices: vnoque duos vlcifcere facto.

Talia tentanti, Prius, inquit, in aequore frondes,

Glaucus, et in fummis nafcentur montibus algae ;
Sofpite quam Scylla noftri mutentur amores.
Indignata Dea eft: et laedere quatenus ipfum

40

Non poterat, nec vellet amans; irafcitur illi,

Quae fibi praelata eft: Venerifque offenfa repulfa,

Protinus horrendis infamia pabula fuccis

Conterit et tritis Hecateïa carmina mifcet:

Caerulaque induitur velamina: perque ferarum
Agmen adulantum media procedit ab aula:
Oppofitumque petens contra Zancleïa faxa
Rhegion ingreditur, feruentes aeftibus undas:
In quibus, ut folida, ponit vestigia, ripa;
Summaque decurrit pedibus fuper aequora ficcis.
Paruus erat gurges, curuos finuatus in arcus,
Grata quies Scyllae: quo fe referebat ab aeftu
Et maris et coeli, medio cum plurimus orbe
Sol erat, et minimas a vertice fecerat umbras:
Hunc Dea praeuitiat; portentiferifque venenis
Inquinat. hic fufos latices radice nocenti
Spargit et obfcurum verborum ambage nouorum
Ter nouies carmen magico demurmurat ore.
Scylla venit; mediaque tenus defcenderat aluo;
Cum fua foedari latrantibus inguina monftris

T 2

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

Adfpicit: ac primo non credens corporis illas
Effe fui partes, refugitque, abigitque, timetque
Ora proterua canum. fed quos fugit, attrahit una.
Et corpus quaerens femorum, crurumque, pedumque,
Cerbereos rictus pro partibus inuenit illis.

Statque canum rabies: fubiectaque terga ferarum
Inguinibus truncis, uteroque exftante, cohaerent.

Fleuit amans Glaucus: nimiumque hoftiliter ufae
Viribus herbarum fugit connubia Circes.

Scylla loco manfit: cumque eft data copia primum,
In Circes odium fociis fpoliauit Vlyxen.

Mox eadem Teucras fuerat merfura carinas;

Ni prius in fcopulum, qui nunc quoque faxeus exftat,
Transformata foret. fcopulum quoque nauita vitat.

Hanc ubi Troianae remis auidamque Charybdin
Euicere rates; cum iam prope litus adeffent
Aufonium, Libycas vento referuntur ad oras.
Excipit Aenean illic animoque domoque,
Non bene difcidium Phrygii latura mariti,
Sidonis: inque pyra, facri fub imagine facta,
Incubuit ferro: deceptaque decipit omnes.
Rurfus arenofae fugiens noua moenia terrae.
Ad fedemque Erycis, fidumque relatus Aceften,
Sacrificat; tumulumque fui genitoris honorat.
Quasque rates Iris Iunonia paene cremarat,
Soluit et Hippotadae regnum, terrasque calenti

[blocks in formation]

Sulfure fumantes, Acheloïdumque relinquit
Sirenum fcopulos, orbataque praefide pinus

[blocks in formation]

Mifit in has fedes. nec non prius abftulit ufum
Verborum, et natae dira in periuria linguae.
Poffe queri tantum rauco ftridore relinquit.

Has ubi praeteriit, et Parthenopeïa dextra
Moenia deferuit; laeua de parte canori
Aeolide tumulum, et loca foeta paluftribus vluis
Litora Cumarum, viuacisque antra Sibyllae
Intrat: et, ut manes adeat per Auerna paternos,
Orat. at illa diu vultus tellure moratos
Erexit: tandemque Deo furibunda recepto,
Magna petis, dixit, vir factis maxime, cuius
Dextera per ferrum, pietas fpectata per ignes.
Pone tamen, Troiane, metum: potiere petitis:
Elyfiasque domos, et regna noviffima mundi
Me duce cognofces, fimulacraque cara parentis.
Inuia virtuti nulla eft via. dixit: et auro
Fulgentem ramum filua Iunonis Auernae
Monftrauit: iuffitque fuo diuellere trunco.
Paruit Aeneas: et formidabilis Orci

100

105

ΔΙΟ

IIS

Vidit opes, atauosque fuos, umbramque fenilem

Magnanimi Anchifae: didicit quoque iura locorum;
Quaeque nouis effent adeunda pericula bellis.
Inde ferens laffos auerfo tramite paffus,

120

Cum duce Cumaea fallit fermone laborem.

Dumque iter horrendum per opaca crepufcula carpit;
Seu Dea tu praefens, feu Dis gratiffima, dixit;
Numinis inftar eris femper mihi: meque fatebor

Muneris effe tui: quae me loca mortis adire,
Quae loca me vifae voluifti euadere mortis.
Pro quibus aërias meritis euectus ad auras

125

Templa tibi ftatuam; tribuam tibi turis honorem.
Refpicit hunc vates, et fufpiratibus hauftis,

Nec Dea fum, dixit; nec facri turis honore
Humanum dignare caput. neu nefcius erres;
Lux aeterna mihi, carituraque fine dabatur,
Si mea virginitas Phoebo patuiffet amanti.
Dum tamen hanc fperat, dum praecorrumpere donis

130

« AnteriorContinua »