Caedis amor, feritasque, fitisque immenfa cruoris
Ceffant: et tutae veniunt abeuntque carinae.
Telemus interea Siculam delatus ad Aetnen,
Telemus Eurymides, quem nulla fefellerat ales,
Terribilem Polyphemon adit: lumenqué, quod unum Fronte geris media, rapiet tibi, dixit, Vlixes. Rifit, et, o vatum ftolidiflime, falleris, inquit: Altera iam rapuit. fic fruftra vera monentem Spernit: et aut gradiens ingenti litora paffu Degrauat, aut feffus fub opaca revertitur antra. Prominet in pontum, cuneatus acumine lougo, Collis utrumque latus circumfluit aequoris unda. Huc ferus adfcendit Cyclops, mediusque refedit. Lanigerae pecudes nullo ducente fecutae.
Cui poftquam pinus, baculi quae praebuit ufum, Ante pedes pofita eft, antennis apta ferendis ; Sumtaque arundinibus compacta eft fiftula centum; Senferunt toti pastoria fibila montes:
Senferunt undae. latitans ego rupe, meique
Acidis in gremio refidens, procul auribus haufi Talia dicta meis, auditaque mente notaui. Candidior nivei folio, Galatea, liguftri;
Floridior pratis; longa procerior alno; Splendidior vitro; tenero lafciuior haedo; Levior adfiduo detritis aequore conchis; Solibus hibernis, aestiua gratior umbra; Nobilior pomis: platano confpectior alta; Lucidior glacie; matura dulcior vua; Mollior et cygni plumis, et lace coacto; Et, fi non fugias, riguo formofior horto. Saeuior indomitis eadem Galatea iuuencis, Durior annosa quercu; fallacior undis; Lentior et falicis virgis ; et vitibus albis;
His immobilior fcopulis; violentior amne;
Laudato pavone fuperbior; acrior igni ; Afperior tribulis; foeta truculentior urfa; Surdior aequoribus; calcato immitior hydro : Et, quod praecipue vellem tibi demere poffem,
Non tantum ceruo, claris latratibus acto,
Verum etiam ventis, volucrique fugacior aura. At, bene fi noris, pigeat fugiffe: morasque Ipfa tuas damnes: et me retinere labores.
Sunt mihi, pars montis, viuo pendentia faxo Antra; quibus nec fol medio fentitur in aeftu,
Nec fentitur hiems: funt poma gravantia ramos: Sunt auro fimiles longis in vitibus vuae:
Sunt et purpureae; tibi et has feruamus, et illas. Ipfa tuis manibus, filueftri nata fub umbra, Mollia fraga leges: ipfa autumnalia corna, Prunaque, non folum nigro liventia fucco, Verum etiam generofa, nouasque imitantia ceras. Nec tibi caftaneae, me coniuge, nec tibi deerunt Arbutei foetus. omnis tibi ferviet arbos. Hoc pecus omne meum eft. Multas filva tegit: multae ftabulantur in antris. Nec, fi forte roges, poffim tibi dicere, quot fint. Pauperis eft numerare pecus. de laudibus harum Nil mihi credideris: praefens potes ipfa videre, Vt vix fuftineant diftentum cruribus uber. Sunt, foetura minor, tepidis in ouilibus agni: Sunt quoque, par aetas, aliis in ouilibus haedi.
multae quoque vallibus errant :
Lac mihi femper adeft niueum. pars inde bibenda
Seruatur partem liquefacta coagula durant. Nec tibi deliciae faciles, vulgataque tantum
Munera contingent, damae, leporesque, capraeque,
Parue columbarum, demtusue cacumine nidus:
Inueni geminos, qui tecum ludere poffint,
Inter fe fimiles, vix ut dignofcere poffis,
Villofae catulos in fummis montibus urfae. Inueni: et dixi, domine feruabimus iftos. Iam modo coeruleo nitidum caput exfere ponto: Iam, Galatea, veni: nec munera defpice noftra. Certe ego me noui, liquidaeque in imagine vidi Nuper aquae: placuitque mihi mea forma videnti. Adfpice, fim quantus. non eft hoc corpore maior Iuppiter in coelo: nam uos narrare foletis
Nefcio quem regnare Iouem. coma plurima toruos
Prominet in vultus, humerosque, ut lucus, obumbrat. Nec mihi quod rigidis horrent denfiffima fetis Corpora, turpe puta. turpis fine frondibus arbos : Turpis equus, nifi colla iubae flauentia velent. Pluma tegit volucres: ouibus fua lana decori eft: Barba viros, hirtaeque decent in corpore setae. Vnum eft in media lumen mihi fronte, fed inftar Ingentis clypei. quid? non haec omnia magnus Sol videt e coelo? Soli tamen unicus orbis.
Adde, quod in veftro genitor meus aequore regnat.
Hunc tibi do focerum. tantum miferere, precesque
Supplicis exaudi. tibi enim fuccumbimus uni.
Quique fouem, et coelum fperno, et penetrabile fulmen, Nerei, te vereor : tua fulmine faeuior ira eft.
Atque ego contemtus effem patientior huius;
Si fugeres omnes. fed cur, Cyclope repulfo, Acin amas, praefersque meis amplexibus Acin? Ille tamen placeatque fibi, placeatque licebit, Quod nollem, Galatea, tibi, modo copia detur, Sentiet effe mihi tanto pro corpore vires. Vifcera viua traham: diuulfaque membra per agros,
Perque tuas fpargam, (fic fe tibi mifceat,) undas. Vror enim; laefusque exaeftuat acrius ignis: Cumque fuis videor tranflatam viribus Aetnam Pectore ferre meo: nec tu, Galatea, moueris. Talia nequicquam queftus (nam cuncta videbam) Surgit: et, vt taurus vacca furibundus ademta, Stare nequit, filuaque et notis faltibus errat. Cum ferus ignaros, nec quicquam tale timentes, Me videt atque Acin: Videoque, exclamat; et ifta
Vltima fit, faciani, Veneri concordia veftrae. Tantaque vox, quantam Cyclops iratus habere
Debuit, illa fuit. clamore perhorruit Aetne.
Aft ego vicino pauefacta fub aequore mergor.
Terga fugae dederat conuerfa Symaethius heros :
Et, Fer opem, Galatea, precor, mihi; ferte parentes: Dixerat: et veftris periturum admittite regnis.
Infequitur Cyclops: partemque e monte reuulfam Mittit; et extremus quamuis peruenit ad illum Angulus e faxo, totum tamen obruit Acin. At nos, quod folum fieri per fata licebat, Fecimus; ut vires adfumeret Acis auitas. Poeniceus de mole cruor manabat: et intra Temporis exiguum rubor euanefcere coepit: Fitque color primo turbati fluminis imbre : Purgaturque mora. tum moles iacta dehifcit: Viuaque per rimas, proceraque furgit arundo: Ofque cauum faxi fonat exfultantibus undis: Miraque res; fubito media tenus exftitit aluo Incinctus iuuenis flexis noua cornua cannis.
Qui, nifi quod maior, quod toto caerulus ore eft, Acis erat. fed fic quoque erat tamen Acis in amnem Verfus et antiquum tenuerunt flumina nomen.
Defierat Galatea loqui: coetuque foluto
Difcedunt placidifque natant Nereïdes undis.
Scylla redit: (neque enim medio fe credere ponto Audet) et aut bibula fine veftibus errat arena; Aut ubi laffata eft, feductos nacta receffus Gurgitis, inclufa fua membra refrigerat unda. Ecce fretum findens alti nouus incola ponti, Nuper in Euboïca verfis Anthedone membris, Glaucus adeft: vifaeque cupidine virginis haeret: Et, quaecunque putat fugientem poffe morari, Verba refert: fugit illa tamen veloxque timore Pervenit in fummum pofiti prope litora montis. Ante fretum eft ingens, apicem collectus in unum, Longa fine arboribus convexus ad aequora vertex. . Conftitit hic et tuta loco, monftrumne, Deusne Ille fit, ignorans, admiraturque colorem, Caefariemque humeros, fubiectaque terga, tegentem, Vltimaque excipiat quod tortilis inguina pifcis. Sentit : et innitens, quae ftabat proxima, moli, Non ego prodigium, non fum fera bellua, virgo; Sum Deus, inquit, aquae: nec maius in aequora Proteus
Ius habet, aut Triton, Athamantiadesue Palaemon. Ante tamen mortalis eram: fed fcilicet altis Deditus aequoribus, iam tum exercebar in illis. Nam modo ducebam ducentia retia pifces: Nunc in mole fedens moderabar arundine linum. Sunt viridi prato confinia litora, quorum Altera pars undis, pars altera cingitur herbis: Quas neque cornigerae morfu laefere iuuencae: Nec placidae carpfiftis oues, hirtaeue capellae. Non apis inde tulit collectos fedula flores: Non data funt capiti genialia ferta, nec umquam
Res fimilis fictae: (fed quid mihi fingere prodeft?)
Gramine contacto coepit mea praeda moueri,
Et mutare latus; terraque, ut in aequore, niti.
Dumque moror, mirorque fimul, fugit omnis in undas
Turba fuas: dominumque nouum, litusque relinquunt.
Obftupui: dubiusque diu, quae cauffa, requiro: Num Deus hoc aliquis, num fuccus fecerit herbae.
Quae tamen has, inquam, vires habet herba? manuque
Pabula decerpfi, decerptaque dente momordi.
Vix bene combiberant ignotos guttura fuccos:
Cum fubito trepidare intus praecordia fenfi; Alteriusque rapi naturae pectus amore. Nec potui reftare loco: Repetendaque numquam Terra, vale, dixi: corpusque fub aequora merfi Dî maris exceptum focio dignantur honore: Vtque mihi, quaecumque feram, mortalia demant, Oceanum Tethynque rogant. ego luftror ab illis: Et purgante nefas nouies mihi carmine dicto Pectora fluminibus iubeor fupponere centum. Nec mora: diuerfis lapfi de fontibus amnes, Totaque vertuntur fupra caput aequora noftrum.
« AnteriorContinua » |