Halcyone Ceyca mouet: Ceycis in ore
Nulla nifi Halcyone eft: et, cum defideret vnam, Gaudet abeffe tamen. patriae quoque vellet ad oras Refpicere, inque domum fupremos vertere vultus. Verum, vbi fit, nefcit. tanta vertigine pontus Feruet: et inducta piceis e nubibus vmbra
Omne latet coelum: duplicataque noctis imago eft.
Frangitur incurfu nimbofi turbinis arbos:
Frangitur et regimen: fpoliisque animofa fuperftans
Vnda, velut victrix, finuatas defpicit vndas.
Nec leuius, quam fi quis Athon, Pindumue, reuulfos Sede fua, totos in apertum euerterit aequor,
Praecipitata ruit: pariterque et pondere, et ictu
cum qua pars magna virorum Gurgite preffa graui, neque in aëra reddita, fato
Functa fuo eft. alii partes et membra carinae Trunca tenent. tenet ipfe manu, qua fceptra folebat, Fragmina nauigii Ceyx: focerumque, patremque Inuocat (heu!) fruftra. fed plurima nantis in ore Halcyone coniux. illam meminitque, refertque:
Illius ante oculos vt agant fua corpora fluctus, Optat; et exanimis manibus tumuletur amicis. Dum natat, abfentem, quoties finit hiscere fluctus, Nominat Halcyonen, ipfisque immurmurat vndis. Ecce fuper medios fluctus niger arcus aquarum Frangitur et rupta merfum caput obruit vnda. Lucifer obfcurus, nec quem cognofcere poffes, Illa nocte fuit: quoniamque excedere Olympo Non licuit, denfis texit fua nubibus ora. Aeolis interea tantorum ignara malorum Dinumerat noctes: et iam, quas induat ille, Feftinat veftes; iam quas, vbi venerit ille, Ipfa gerat: reditusque fibi promittit inanes. Omnibus illa quidem Superis pia tura ferebat: Ante tamen cunctos Iunonis templa colebat: Proque viro, qui nullus erat, veniebat ad aras. Vtque foret folpes coniux fuus, vtque rediret,
Optabat; nullamque fibi praeferret. at illi Hoc de tot votis poterat contingere folum. At Dea non vltra pro functo morte rogari Suftinet; vtque manus funeftas arceat aris; Iri, meae, dixit, fidiffima nuntia vocis, Vife foporiferam Somni velociter aulam: Exftinctique iube Ceycis imagine mittat Somnia ad Halcyonen, veros narrantia cafus. Dixerat. induitur velamina mille colorum Iris, et arquato coelum curuamine fignans Tecta petit iuffi fub rupe latentia regis. Eft prope Cimmerios longo fpelunca receffu, Mons cauus, ignaui domus et penetralia Somni:
Quo numquam radiis oriens, mediusue, cadensue Phoebus adire poteft. nebulae caligine mixtae Exhalantur humo, dubiaeque crepuscula lucis. Non vigil ales ibi criftati cantibus oris Fuocat Auroram: nec voce filentia rumpunt Sollicitiue canes, canibusue fagacior anfer.
Non fera, non pecudes, non moti flamine rami,
Humanaeue fonum reddunt conuicia linguae.
Muta quies habitat. faxo tamen exit ab imo
Riuus aquae Lethes: per quem cum murmure labens Inuitat fomnos crepitantibus vnda lapillis.
Ante fores antri fecunda papauera florent,
Innumeraeque herbae: quarum de lacte foporem
Nox legit, et fpargit per opacas humida terras.
Ianua, quae verfo ftridorem cardine reddat, Nulla domo tota; cuftos in limine nullus.
At medio torus eft, hebeno fublimis in atra, Plumeus, atricolor, pullo velamine tectus: Quo cubat ipfe Deus, membris languore folutis. Hunc circa paffim, varias imitantia formas, Somnia vana iacent totidem, quot meffis ariftas, Silua gerit frondes, eiectas litus arenas.
Quo fimul intrauit, manibusque obstantia virgo Somnia dimouit; veftis fulgore reluxit
Sacra domus: tardaque Deus grauitate iacentes Vix oculos tollens; iterumque, iterumque relabens, Summaque percutiens nutanti pectora mento, Excuflit tandem fibi fe: cubitoque leuatus, Quid veniat, (cognorat enim) fcitatur. at illa: Somne, quies rerum, placidiffime Somne Deorum, Pax animi, quem cura fugit; qui corda diurnis Feffa minifteriis mulces, reparasque labori; Somnia, quae veras aequent imitamine formas, Herculea Trachine iube, fub imagine regis, Halcyonen adeant; fimulacraque naufraga fingant. Imperat hoc Iuno. poftquam mandata peregit Iris, abit. neque enim vlterius tolerare vaporis Vim poterat. labique vt Somnum fenfit in artus; Effugit, et remeat per quos modo venerat arcus. At pater e populo natorum mille fuorum
Excitat artificem, fimulatoremque figurae, Morphea. non illo iuffos follertius alter
Exprimit inceffus, vultumque, fonumque loquendi. Adiicit et veftes, et confuetiffima cuique
Verba. fed hic folos homines imitatur: at alter
Fit fera, fit volucris, fit longo corpore ferpens.
Hunc Icelon Superi, mortale Phobetora vulgus Nominat. eft etiam diuerfae tertius artis
Phantafos. ille in humum, faxumque, vndamque, trabemque,
Quaeque vacant anima, feliciter omnia transit. Regibus hi, ducibusque fuos oftendere vultus Nocte folent: populos alii plebemque pererrant.
Barba viri, madidisque grauis fluere vnda capillis. Tum lecto incumbens, fletu fuper ora refufo, Haec ait: Agnofcis Ceyca, miferrima coniux ? An mea mutata eft facies nece? refpice; nofces: Inueniesque tuo pro coniuge coniugis vmbram. Nil opis, Halcyone, nobis tua vota tulerunt. Occidimus. falfae tibi me promittere noli. Nubilus Aegaco deprendit in aequore nauim Aufter, et ingenti iactatam flamine foluit: Oraque noftra, tuum fruftra clamantia nomen, Implerunt fluctus. non haec tibi nuntiat auctor Ambiguus non ifta vagis rumoribus audis.
Ipfe ego fata tibi praefens mea naufragus edo.
Surge, age: da lacrimas; lugubriaque indue: nec me Indeploratum fub inania Tartara mitte.
Adiicit his vocem Morpheus; quam coniugis illa
Crederet effe fui. fletus quoque fundere veros Vifus erat: geftumque manus Ceycis habebant. [Ingemit Halcyone lacrimans, motatque lacertos Per fomnum corpusque petens amplectitur auras: Exclamatque, Mane. quo te rapis? ibimus vna. ] Voce fui, fpecicque viri, turbata foporem Excutit et primo fi fit circumfpicit illic,
Qui modo vifus erat. nam moti voce miniftri Intulerant lumen. poftquam non inuenit vsquam;
Percutit ora manu: Pectoraque ipfa ferit. Scindit et altrici, quae luctus cauffa, roganti, Nulla eft Halcyone, nulla eft, ait: occidit vna Cum Ceyce fuo. folantia tollite verba.
laniatque a pectore veftes:
nec crinem foluere curat;
Naufragus interiit. vidi, agnouique; manusque
Ad discedentem, cupiens retinere, tetendi.
Vmbra fuit: fed et vmbra tamen manifefta, virique
Vera mei. non ille quidem, fi quaeris, habebat Adfuetos vultus: nec, quo prius ore, nitebat.
Pallentem, nudumque, et adhuc humente capillo Infelix vidi. ftetit hoc miferabilis ipfo
Ecce loco: et quaerit, veftigia fi qua fuperfint.
Hoc erat, hoc animo quod diuinante timebam ; Et ne, me fugiens, ventos fequerere rogabam? At certe vellem, quoniam periturus abibas, Me quoque duxiffes. tecum fuit vtile, tecum Ire mihi. neque enim de vitae tempore quidquam Non fimul egiffem: nec mors discreta fuiffet. Nunc abfens pereo, iactor nunc Ructibus abfens : Et, fine me, me pontus habet. crudelior ipfo
Sit mihi mens pelago: fi vitam ducere nitar Longius; et tanto pugnem fupereffe dolori.
Sed neque pugnabo: nec te, miferande, relinquam : Et tibi nunc faltem veniam comes. inque fepulcro, Si non vrna, tamen iunget nos litera: fi non Offibus offa meis, at nomen nomine tangam. Plura dolor prohibet; verboque interuenit omni Plangor et attonito gemitus e corde trahuntur.
Mane erat: egreditur tectis ad litus: et illum Maefta locum repetit, de quo fpectarat euntem. Dumque, Moratus ibi; dumque, Hic retinacula foluit, Hoc mihi discedens dedit oscula litore, dicit,
[Dumque notata oculis reminifcitur acta, fretumque] Profpicit; in liquida, fpatio diftante, tuetur
Nefcio quid, quafi corpus, aqua; primoque, quid illud Effet, erat dubium. poftquam paullo adpulit vnda; Et, quamuis aberat, corpus tamen effe liquebat; Qui foret, ignorans, quia naufragus, Et, tamquam ignoto lacrimam daret, Quisquis es, et fi qua eft coniux tibi!
omine mota est,
Heu mifer, inquit, fluctibus actum
Fit propius corpus. quod quo magis illa tuetur,
Hoc minus, et minus eft amens fua. iamque propinquae
Admotum terrae, iam quod cognofcere poffet,
erat coniux. Ille eft, exclamat: et vna
Ora, comas, veftem lacerat: tendensque trementes Ad Cëyca manus, Sic, o cariffime coniux, Sic ad me, miferande, redis? ait. adiacet vndis Facta manu moles: quae primas aequoris iras Frangit; et incurfus quae praedelaffat aquarum. Infilit huc mirumque fuit potuiffe; volabat:
« AnteriorContinua » |