Templa mari fubfunt, nec marmore clara, nec auro;

Inde, fragore graui ftrepitans, loca proxima terret,

365

Bellua vafta, lupus. vluisque paluftribus exit,
Oblitus et fpumis, et fpiffo fanguine rictus
Fulmineos; rubra fuffufus lumina flamma.

Qui, quamquam faeuit pariter rabieque, fameque,
Acrior eft rabie. neque enim ieiunia curat

370

Caede boum, diramque famem fatiare, fed omne
Vulnerat armentum, fternitque hoftiliter omne.
Pars quoque de nobis funefto faucia' morfu,
Dum defenfamus, leto eft data. fanguine litus
Vndaque prima rubent, demugitaeque paludes.
Sed mora damnofa eft, nec res dubitare remittit:
Dum fupereft aliquid, cuncti coëamus, et arma,
Arma capefiamus, coniunctaque tela feramus.
Dixerat agreftis. nec Pelea damna mouebant:
Sed, memor admiffi, Nereïda colligit orbam
Damna fuo inferias exftincto mittere Phoco.

375

380

Induere arma viros, violentaque fumere tela

Rex iubet Oetaeus; cum quis fimul ipfe parabat

Ire. fed Halcyone coniux excita tumultu

Profilit, et, nondum totos ornata capillos,

385

Disiicit hos ipfos: colloque infusa mariti,
Mittat vt auxilium fine fe, verbisque precatur
Et lacrimis; animasque duas vt feruet in vna.
Aeacides illi, Pulchros, Regina, piosque
Pone metus plena eft promiffi gratia veftri.
Non placet arma mihi contra noua monftra moueri.
Numen adorandum pelagi est. erat ardua turris;
Arce focus fumma; feffis loca grata carinis.
Adfcendunt illuc, ftratosque in litore tauros

390

Cum gemitu adspiciunt, vastatoremque cruento

395

Ore

Ore ferum, longos infectum fanguine villos.
Inde manus tendens in aperti litora ponti,
Caeruleam Peleus Pfamathen, vt finiat iram,
Orat; opemque ferat. nec vocibus illa rogantis
Flectitur Aeacidae. Thetis hanc pro coniuge fupplex
Accepit veniam. fed enim irreuocatus ab acri
Caede lupus perftat, dulcedine fanguinis afper;
Donec inhaerentem lacerae ceruice iuuencae
Marmore mutauit. corpus, praeterque colorem
Omnia feruauit: lapidis color indicat, illum
Iam non effe lupum, iam non debere timeri.
Nec tamen hac profugum confiftere Pelea terra
Fata finunt: Magnetas adit vagus exful, et illic
Sumit ab Haemonio purgamina caedis Acafto.

Interea fratrisque fui, fratremque fecutis

400

405

410

Anxia prodigiis turbatus pectora Ceyx,

Confulat vt facras, hominum oblectamina, fortes,

Ad Clarium parat ire Deum: nam templa profanus

Inuia cum Phlegyis faciebant Delphica Phorbas.
Confilii tamen ante fui, fidiflima, certam

415

Te facit, Halcyone. cui protinus intima frigus

Offa receperunt; buxoque fimillimus ora
Pallor obit: lacrimisque genae maduere profufis.
Ter conata loqui, ter fletibus ora rigauit:
Singultuque pias interrumpente querelas,
Quae mea culpa tuam, dixit, cariffime, mentem
Vertit? vbi eft, quae cura mei prius effe folebat?
Jam potes Halcyone fecurus abeffe relicta.
Jam via longa placet. iam fum tibi carior abfens.

420

At (puto) per terras iter eft, tantumque dolebo;

425

Non etiam metuam; curaeque timore carebunt.
Aequora me terrent, et ponti triftis imago.

Et laceras nuper tabulas in litore vidi;

Et faepe in tumulis fine corpore nomina legi.
Neue tuum fallax animum fiducia tangat,
Quod focer Hippotades tibi fit; qui carcere fortes
Contineat ventos, et, cum velit, aequora placet.

430

Cum

Cum femel emiffi tenuerunt aequora venti;

Nil illis vetitum eft; incommendataque tellus

Omnis, et omne fretum. coeli quoque nubila vexant;

435

Excutiuntque feris rutilos concurfibus ignes.

Quo magis hos noui, (nam noui, et faepe paterna

Parua domo vidi) magis hoc reor effe timendos.
Quod tua fi flecti precibus fententia nullis,

Care, poteft, coniux; nimiumque es certus eundi;
Me quoque tolle fimul. certe iactabimur vna:

440

Nec, nifi quae patiar, metuam: pariterque feremus
Quidquid erit: pariter fuper aequora lata feremur.
Talibus Aeolidos dictis lacrimisque mouetur
Sidereus coniux: neque enim minor ignis in ipfo eft.
Sed neque propofitos pelagi dimittere curfus,
Nec vult Halcyonen in partem adhibere pericli:
Multaque refpondit, timidum folantia pectus.
Nec tamen idcirco cauffam probat. addidit illis
Hoc quoque lenimen, quo folo flexit amantem :
Longa quidem nobis omnis mora: fed tibi iuro
Per patrios ignes (fi me modo fata remittent)
Ante reuerfurum, quam Luna bis impleat orbem.
His vbi promiffis fpes eft admota recurfus;
Protinus eductam naualibus aequore tingui,
Aptarique fuis pinum iubet armamentis.
Qua rurfus vifa, veluti praesaga futuri,
Horruit Halcyone: lacrimasque emifit obortas:
Amplexusque dedit: tristique miferrima tandem
Ore, Vale, dixit: collapfaque corpore tota eft.
Aft iuuenes, quaerente moras Cëyce, reducunt
Ordinibus geminis ad fortia pectora remos:
Aequalique i&tu fcindunt freta. fuftulit illa
Humentes oculos, ftantemque in puppe recurua,
Concuffaque manu dantem fibi figna maritum

Prima videt: redditque notas. vbi terra receffit

Longius, atque oculi nequeunt cognofcere vultus;
Dum licet, infequitur fugientem lumine pinum.

Haec quoque vt haud poterat, fpatio fubmota, videri;

Vela tamen fpectat fummo fluitantia malo.

470

Vt nec vela videt; vacuum petit anxia lectum :
Seque toro ponit. renouat lectusque, locusque
Halcyonae lacrimas: et quae pars, admonet, abfit.
Portubus exierant; et mouerat aura rudentes;
Obuertit lateri pendentes nauita remos:

475

Cornuaque in furnma locat arbore; totaque malo
Carbafa deducit; venientesque accipit auras.

Aut minus, aut certe medium non amplius aequor
Puppe fecabatur; longeque erat vtraque tellus,
Cum mare fub noctem tumidis albefcere coepit
Fluctibus; et praeceps fpirare valentius Eurus.
Ardua, iamdudum, demittite cornua, rector
Clamat; et antennis totum fubnectite velum.
Hic iubet; impediunt aduerfae iuffa procellae :
Nec finit audiri vocem fragor aequoris vllam.
Sponte tamen properant alii fubducere remos,
Pars munire latus; pars ventis vela negare.
Egerit hic fluctus: aequorque refundit in aequor:
Hic rapit antennas. quae dum fine lege geruntur;
Afpera crefcit hiems; omnique e parte feroces
Bella gerunt venti; fretaque indignantia mifcent.
Ipfe pauet; nec fe, qui fit ftatus, ipfe fatetur
Scire ratis rector; nec quid iubeatue, vetetue :
Tanta mali moles, totaque potentior arte eft.
Quippe fonant clamore viri, ftridore rudentes,
Vndarum incurfu grauis vnda, tonitribus aether.
Fluctibus erigitur, coelumque aequare videtur
Pontus; et inductas adfpergine tinguere nubes.
Et modo, cum fuluas ex imo verrit arenas,
Concolor eft illis; Stygia modo nigrior vnda:
Sternitur interdum, fpumisque fonantibus albet.
Ipfa quoque his agitur vicibus Trachinia puppis:
Et modo fublimis, veluti de vertice montis,
Defpicere in valles: imumque Acheronta videtur:
Nunc, vbi demiffam curuum circumftetit aequor,
Sufpicere inferno fummum de gurgite coelum,

480

485

490

495

500

505

Saepe

Saepe dat ingentem fluctu latus icta fragorem:
Nec leuius pulfata fonat, quam ferreus olim
Cum laceras aries balliftaue concutit arces.
Vtque folent, fumtis in curfu viribus, ire
Pettore in arma feri, praetentaque tela leones;
Sic vbi fe ventis admiferat vnda coortis,
Ibat in arma ratis; multoque erat altior illis.
Iamque labant cunei, fpoliataque tegmine cerae
Rima patet; praebetque viam letalibus vndis.
Ecce cadunt largi refolutis nubibus imbres :
Inque fretum credas totum defcendere coelum :
Inque plagas coeli tumefactum adfcendere pontum.
Vela madent nimbis; et cum coeleftibus vndis
Aequoreae mifcentur aquae. caret ignibus aether;
Caecaque nox premitur tenebris hiemisque, fuisque.
Discutiunt tamen has, praebentque micantia lumen
Fulmina fulmineis ardefcunt ignibus vndae.
Dat quoque iam faltus intra caua texta carinae
Fluctus et, vt miles, numero praeftantior omni,
Cum faepe adfiluit defenfae moenibus vrbis,
Spe potitur tandem; laudisque accenfus amore
Inter mille viros, murum tamen occupat vnus.
Sic vbi pulfarunt acres latera ardua flu&tus;
Vaftius infurgens decimae ruit impetus vndae:
Nec prius abfiftit feffam oppugnare carinam,
Quam velut in captae defcendat moenia nauis.
Pars igitur tentabat adhuc inuadere pinum;

Pars maris intus erat. trepidant haud fecius omnes,
Quam folet vrbs, aliis murum fodientibus extra,
Atque aliis murum, trepidare, tenentibus intus.
Deficit ars: animique cadunt: totidemque videntur,
Quot veniant fluctus, ruere atque irrumpere mortes.
Non tenet hic lacrimas; stupet hic: vocat ille beatos,
Funera quos maneant: hic votis numen adorat;
Brachiaque ad coelum, quod non videt, irrita tollens
Pofcit opem: fubeunt illi fratresque, parensque;
Huic cum pignoribus domus, et quod cuique relictum eft.

535

540

Hal