Et mea progenies veftro quoque tuta fauore est.
Nam quamquam ipfius datur hoc immanibus actis ;
Obligor ipfe tamen. fed enim, ne pectora vano
Fida metu paueant, Oetaeas fpernite flammas.
Omnia qui vicit, vincet, quos cernitis, ignes,
Nec nifi materna Vulcanum parte potentem
Sentiet. aeternum eft, a me quod traxit, et expers,
Atque immune necis, nullaque domabile flamma.
Idque ego defunctum terra coeleftibus oris
Accipiam, cunctisque meum laetabile factum
Dis fore confido. fi quis tamen Hercule, fi quis
Forte Deo doliturus erit, data praemia nolet:
Sed meruiffe dari fciet; inuitusque probabit.
Adfenfere Dei. coniux quoque regia visa est
Caetera non duro, duro tamen vltima vultu
Dicta tuliffe louis; feque indoluiffe notatam.
Interea, quodcumque fuit populabile flammae,
Mulciber abftulerat ; nec cognofcenda remanfit
Herculis effigies; nec quidquam ab origine ductum
Matris habet: tantumque Iouis veftigia feruat.
Vtque nouus ferpens, pofita cum pelle fenecta,
Luxuriare folet, fquamaque virere recenti ;
Sic, vbi mortales Tirynthius exuit artus;
Parte fui meliore viget, maiorque videri
Coepit; et augufta fieri grauitate verendus.
Imperijs, thalamoque, animoque receperat Hyllus:
Impleratque vterum generofo germine. cui fic
Incipit Alcmene: Faueant tibi numina faltem;
Corripiantque moras, tum cum matura vocabis
Praepofitam timidis parientibus Ilithyiam;
Quam mihi difficilem Iunonis gratia fecit.
Namque laboriferi cum iam natalis adeffet
Herculis, et decimum premeretur fidere fignum :
Tendebat grauitas vterum mihi: quodque ferebam,
Tantum erat, vt poffes auctorem dicere tecti
Ponderis effe Iouem. nec iam tolerare labores
Vlterius poteram: quin nunc quoque frigidus artus,
Dum loquor, horror habet; parsque eft meminiffe doloris.
Septem ego per noctes, totidem cruciata diebus,
Feffa malis, tendensque ad coelum brachia, magno
Lucinam, Nixosque pares, clamore vocabam.
Illa quidem venit, fed praecorrupta, meumque
Quae donare caput Iunoni vellet iniquae.
Vtque meos audit gemitus; fubfedit in illa
Ante fores ara: dextroque a poplite laeuum
Preffa genu, digitis inter fe pectine iunctis,
Suftinuit nixus. tacita quoque carmina voce
Dixit: et inceptos tenuerunt carmina partus.
Nitor, et ingrato facio conuicia demens
Vana Ioui; cupioque mori; moturaque duras
Verba queror filices. matres Cadmeïdes adfunt;
Votaque fufcipiunt; exhortanturque dolentem.
Vna miniftrarum, media de plebe, Galanthis,
Flaua comas, aderat, faciendis ftrenua iuffis,
Officiis dilecta fuis. ea fenfit iniqua
Nefcio quid Iunone geri: dumque exit, et intrat
Saepe fores; Diuam refidentem vidit in ara;
Brachiaque in genibus digitis connexa tenentem:
Et, Quaecumque es, ait, dominae gratare; leuata eft
Argolis Alcmene: potiturque puerpera voto.
Exfiluit, iunctasque manus patefacta remifit
Diua potens vteri. vinclis leuor ipfa remiffis.
Numine decepto rififfe Galanthida fama eft.
Ridentem, prenfamque ipfis Dea faeua capillis
Traxit, et e terra corpus releuare volentem
Arcuit: inque pedes mutauit brachia primos,
Strenuitas antiqua manet: nec terga colorem
Amifere fuum: forma eft diuerfa priori.
Quae, quia mendaci parientem iuuerat ore,
Ore parit noftrasque domos, vt et ante, frequentat.
Dixit: et, admonitu veteris commota miniftrae,
Ingemuit; quam fic nurus eft adfata gementem:
o genetrix, alienae fanguine vestro
Te tamen,
Rapta mouet facies. quid fi tibi mira fororis
Fata meae referam? quamquam lacrimaeque, dolorque
Impediunt, prohibentque loqui. fuit vnica matri
(Me pater ex alia genuit) notiffima forma
Oechalidum Dryope: quam virginitate carentem
Vimque Dei paffam, Delphos Delonque tenentis,
Excipit Andraemon; et habetur coniuge felix.
Haud procul a ftagno, Tyrios imitata colores,
In fpem baccarum florebat aquatica lotos.
Carpferat hinc Dryope, quos oblectamina nato
Porrigeret, flores: et idem factura videbar;
Namque aderam. vidi guttas e flore cruentas
Decidere; et tremulo ramos horrore moueri.
Scilicet, vt referunt tardi nunc denique agreftes,
Nec quidquam, nifi fumma, mouet. fuccrefcit ab imo,
Totaque paullatim lentus premit inguina cortex.
Vt vidit; conata manu laniare capillos,
Fronde manum impleuit: frondes caput omne tenebant.
At puer Amphiffos (namque hoc auus Eurytus illi
Addiderat nomen) materna rigefcere fentit
Vbera: nec fequitur ducentem lacteus humor.
Spectatrix aderam fati crudelis; opemque
Non poteram tibi ferre, foror: quantumque valebam,
Crefcentem truncum ramosque amplexa, morabar:
Et (fateor) volui fub eodem cortice condi.
Ecce vir Andraemon, genitorque miferrimus, adfunt:
Et quaerunt Dryopen: Dryopen quaerentibus illis
Oftendi Loton. tepido dant oscula ligno:
Adfufique fuae radicibus arboris haerent.
Nil nifi iam faciem, quod non foret arbor, habebas,
Cara foror. lacrimae mifero de corpore factis
Irrorant foliis ac, dum licet, oraque praeftant
Vocis iter, tales effundit in aëra queftus:
Si qua fides miferis, hoc me per numina iuro
Non meruiffe nefas. patior fine crimine poenam.
Viximus innocuae: fi mentior, arida perdam,
Quas habeo, frondes; et caefa fecuribus vrar.
Hunc tamen infantem maternis demite ramis,
Et date nutrici: noftraque fub arbore faepe
Lac facitote bibat; noftraque fub arbore ludat.
Cumque loqui poterit, matrem facitote falutet.
Et triftis dicat: Latet hoc fub ftipite mater.
Stagna tamen timeat; nec carpat ab arbore flores:
Et frutices omnes corpus putet effe Dearum.
Care, vale, coniux, et tu germana, paterque.
Quis fi qua eft pietas, ab acutae vulnere falcis,
A pecoris morfu frondes defendite noftras.
Et quoniam mihi fas ad vos incumbere non eft,
Erigite huc artus, et ad oscula noftra venite,
Dum tangi poffum, paruumque attollite natum.
Plura loqui nequeo. nam iam per candida mollis
Colla liber ferpit: fummoque cacumine condor.
Ex oculis remouete manus. fine munere veftro
Contegat indu&tus morientia lumina cortex.
Defierant fimul ora loqui, fimul effe: diuque
Corpore mutato rami caluere recentes.
Dumque refert Iöle fatum miferabile, dumque
Eurytidos lacrimas admoto pollice ficcat
Alcmene, flet et ipfa tamen: compefcuit omnem
Res noua triftitiam. nam limine conftitit alto
Paene puer, dubiaque tegens lanugine malas
Ora, reformatus primos Iölaus in annos.
Hoc illi dederat Iunonia muneris Hebe,
Victa viri precibus. quae cum iurare pararet
Dona tributuram pofthac fe talia nulli;
Non eft paffa Themis. Nam iam discordia Thebae
Bella mouent, dixit, Capaneusque nifi ab Ioue vinci
Haud poterit: ibuntque pares in vulnera fratres:
Seductaque fuos manes tellure videbit
Tum demum magno petet hos Acheloïa fupplex
Ab Ioue Callirhoë natis infantibus annos.
Iupiter his motus, priuignae dona nurusque
Praecipiet, facietque viros impubibus annis.
Haec vbi faticano venturi praefcia dixit
Ore Themis; vario Superi fermone fremebant:
Et, cur non aliis eadem dare dona liceret,
Murmur erat. queritur veteres Pallantias annos
Coniugis effe fui: queritur canefcere mitis
Iäfiona Ceres: repetitum Mulciber aeuum
Pofcit Erichthonio. Venerem quoque cura futuri
Tangit, et Anchifae renouare pacifcitur annos.
Cui ftudeat, Deus omnis habet: crefcitque fauore
Turbida feditio; donec fua Iupiter ora
Soluit: et, O, noftri fi qua eft reuerentia; dixit,
Quo ruitis? tantumne fibi quis poffe videtur,
Fata quoque vt fuperet? fatis lölaus in annos,
Quos egit, rediit: fatis reuirefcere debent
P. Ouid. Naf. Opera. Tom. II.
|