Reppulerint mores? quoties, Ego, dixerit, vni . Cui non ifta fide fatis experientia fano Magna foret? non fum contentus; et in mea pugno 735 Vulnera; dum cenfus dare me pro nocte pacifcor. Muneraque augendo tandem dubitare coëgi. 74 Exclamo: Male tectus ego en, male paétus adulter Vetus eram coniux: me, perfida, tefte teneris. Illa nihil: tacito tantummodo victa pudore 745 Et potuiffe datis fimili fuccumbere culpae Me quoque muneribus; fi munera tanta darentur. 750 Dona, canem munus: quem cum fua traderet illi Cynthia, Currendo fuperabit, dixerat, omnes. 755 Dat fimul et iaculum; manibus quod (cernis) habemus. Muneris alterius, quae fit fortuna, requiris? Accipe. mirandi nouitate mouebere facti. Carmina Laïades non intellecta priorum Soluerat ingeniis; et praecipitata iacebat, 760 Immemor ambagum, vates obfcura, fuarum. Summaque transibat pofitarum lina plagarum. 765 770 Muneris hoc nomen. iamdudum vincula pugnat Exuere ipfe fibi, colloque morantia tendit. Vix bene miffus erat, nec iam poteramus, vbi effet, Scire. pedum calidus veftigia puluis habebat; Ipfe oculis ereptus erat. non ocior illo 775 780 Quo modo deprendi, modo fe fubducere ab ipfo 785 Dum mea; dum digitos amentis indere tento; Lumina deflexi: reuocataque rurfus eodem 790 Scilicet inuictos ambo certamine curfus Effe Deus voluit; fi quis Deus adfuit illis. Hactenus: et tacuit. Iaculo quod crimen in ipfo? Phocus ait. iaculi fic crimina reddidit ille. 795 Illa prius referam. iuuat o meminiffe beati Temporis, Aeacida, quo primos rite per annos Mutua cura duos, et amor focialis habebat. 800 Nec Iouis illa meo thalamos praeferret amori: Nec, me quae caperet, non fi Venus ipfa veniret, Vila erat. aequales vrebant pectora flammae. Sole fere radiis feriente cacumina primis, Venatum in filuas iuueniliter ire folebam : 805 Nec mecum famulos, nec equos, nec naribus acres Ire canes, nec lina fequi nodofa finebam. Tutus eram iaculo. fed cum fatiata ferinae 1 Dextra caedis erat; repetebam frigus, et vmbras, Nefcio quis nomenque aurae tam faepe vocatum Effe putans Nymphae, Nympham mihi credit amari. Criminis extemplo ficti temerarius auctor Procrin adit: linguaque refert audita fufurra. 825 Credula res amor eft. fubito collapfa dolore, Deque fide quefta eft: et crimine concita vano, Quod nihil eft, metuit; metuit fine corpore nomen : 830 Et dolet infelix veluti de pellice vera. Saepe tamen dubitat; fperatque miferrima falli: Indicioque fidem negat; et, nifi viderit ipfa, Damnatura fui non eft delicta mariti. dixi. Postera depulerant Aurorae lumina noctem; 835 840 845 Et Et fua (me miferum!) de vulnere dona trahentem 850 Nunc quoque, cum pereo, cauffam mihi mortis, amorem; 855 Dixit: et errorem tum denique nominis effe Labitur; et paruae fugiunt cum fanguine vires. Dumque aliquid fpectare poteft; me fpectat: et in me 860 Sed vultu meliore mori fecura videtur. Flentibus haec lacrimans heros memorabat; et ecce Aeacus ingreditur duplici cum prole, nouoque 865 P. OVI P. OVIDII NASONIS METAMORPHOSEON LIBER VIII. Iamque nitidum retegente diem, noctisque fugante Interea Minos Lelegeïa litora vastat: Praetentatque fui vires Mauortis in vrbe Alcathoi, quam Nifus habet; cui fplendidus oftro Crinis inhaerebat, magni fiducia regni. 5 10 1.5 Armaque, equosque, habitusque, Cydoneasque pharetras. Plus etiam, quam noffe fat eft. hac iudice, Minos, Seu caput abdiderat cristata caffide pennis, 25 In galea formofus erat: feu fumferat auro Fulgen |