P. OVIDII NASONIS
METAMORPHOSEON
Iamque fretum Minyae Pagasaea puppe secabant,
Perpetuaque trahens inopem fub nocte fenectam Phineus vifus erat; iuuenesque Aquilone creati Virgineas volucres miferi fenis ore fugarant; Multaque perpeffi claro fub Iafone, tandem Contigerant rapidaś limofi Phafidos vndas.
Dumque adeunt regem, Phryxeaque vellera pofcunt; Lexque datur numeris magnorum horrenda laborum ; Concipit interea validos Aeetias ignes:
Vincere non poterat; Fruftra, Medea, repugnas;
Nefcio quis Deus obftat, ait. mirumque, nifi hoc eft, Aut aliquid certe fimile huic, quod amare vocatur. Nam cur iuffa patris nimium mihi dura videntur ? Sunt quoque dura nimis. cur, quem modo deniqué vidi,
Ne pereat, timeo? quae tanti cauffa timoris?
Excute virgineo conceptas pectore flammas, Si potes, infelix. fi poffem, fanior effem. Sed trahit inuitam noua vis; aliudque Cupido, Mens aliud fuadet. video meliora, proboque: Deteriora fequor. quid in hofpite, regia virgo, Vreris? et thalamos alieni concipis orbis?
Haec quoque terra poteft, quod ames, dare. viuat, an ille
viuat tamen. idque precari
Vel fine amore licet. Quam, nifi crudelem, non tangat Iafonis aetas
quid enim commifit Iafon?
Et genus, et virtus? quam non, vt cetera defint, Forma mouere poteft? certe mea pectora mouit. At, nifi opem tulero, taurorum adflabitur ore: Concurretque fuae fegeti, tellure creatis Hoftibus aut auido dabitur fera praeda draconi. Hoc ego fi patiar, tum me de tigride natam, Tum ferrum et fcopulos geftare in corde fatebor. Cur non et specto pereuntem ? oculosque videndo Confcelero? cur non tauros exhortor in illum, Terrigenasque feros, infopitumque draconem? Di meliora velint. quamquam non ifta precanda, Sed facienda mihi. prodamne ego regna parentis, Atque ope nefcio quis feruabitur aduena noftra, Vt per me fofpes, fine me, det lintea ventis, Virque fit alterius; poenae Medea relinquar? Si facere hoc, aliamue poteft praeponere nobis, Occidat ingratus. fed non is vultus in illo, Non ea nobilitas animo eft, ea gratia formae, Vt timeam fraudem, meritique obliuia noftri. Et dabit ante fidem: cogamque in foedera teftes
Effe Deos. quid tuta times? accingere; et omnem Pelle moram. tibi fe femper debebit Iafon, Te face folemni iunget fibi: perque Pelasgas
Seruatrix vrbes matrum celebrabere turba.
Ergo ego germanam, fratremque, patremque, Deosque,
Et natale folum, ventis ablata, relinquam?
Nempe pater faeuus, nempe eft mea barbara tellus,
Frater adhuc infans: ftant mecum vota fororis. Maximus intra me Deus eft. non magna relinquam ; Magna fequar: titulum feruatae pubis Achiuae, Notitiamque loci melioris, et oppida, quorum Hic quoque fama viget, cultusque, artesque virorum: Quemque ego cum rebus, quas totus poffidet orbis, Aefoniden mutaffe velim: quo coniuge felix Et Dis cara ferar, et vertice fidera tangam. Quid? quod nefcio, qui mediis concurrere in vndis Dicuntur montes, ratibusque inimica Charybdis, Nunc forbere fretum, nunc reddere; cinctaque faeuis
Scylla rapax canibus Siculo latrare profundo?
Nempe tenens quod amo, gremioque in Iafonis haerens,
Per freta longa trahar. nihil illum amplexa verebor:
Aut, fi quid metuam, metuam de coniuge folo.
Coniugiumne vocas fpeciofaque nomina culpae Imponis, Medea, tuae? quin adfpice, quantum Adgrediare nefas: et, dum licet, effuge crimen. Dikit: et ante oculos rectum, pietasque, pudorque Conftiterant: et vita dabat iam terga Cupido. Ibat ad antiquas Hecates Perfeïdos aras:
Quas nemus vmbrofum, fecretaque filua tegebánt. Et iam fortis erat, pulfusque refederat ardor;
Cum videt Aefoniden: exftinctaque flamma reuixit. Et rubuere genae; totoque recanduit ore.
Vt folet a ventis alimenta adfumere, quaeque
Parua fub inducta latuit fcintilla fauilla,
Crefcere; et in veteres agitata refurgere vires: Sic iam lentus amor iam quem languere putares, [Vt vidit iuuenem, fpecie praefentis inarfit. ] Et cafu, folito formofior Aefone natus
Illa luce fuit. poffes ignofcere amanti.
Spectat; et in vultu, veluti nunc denique vifo, Lumina fixa tenet: nec fe mortalia demens Ora videre putat: nec fe declinat ab illo. Vt vero coepitque loqui, dextramque prehendit Hofpes, et auxilium fubmiffa voce rogauit; Promifitque torum; lacrimis ait illa profufis : Quid faciam, video: nec me ignorantia veri Decipiet, fed amor. feruabere munere noftro : Seruatus promiffa dato. per facra triformis Ille Deae, lucoque foret quod numen in illo, Perque patrem foceri cernentem cuncta futuri, Euentusque fuos, per tanta pericula iurat. Creditus, accepit cantatas protinus herbas, Edidicitque vfum; laetusque in caftra receffit. Postera depulerat ftellas Aurora micantes: Conueniunt populi facrum Mauortis in aruum; Confiftuntque iugis. medio Rex ipfe refedit
Agmine purpureus, fceptroque infignis eburno. Ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant Aeripedes tauri: taltaeque vaporibus herbae
Ardent. vtque folent pleni refonare camini, Aut vbi terrena filices fornace foluti
Concipiunt ignem liquidarum adfpergine aquarum : Pectora fic intus claufas voluentia flammas, Gutturaque vsta sonant.
Obuius it. vertere truces venientis ad ora Terribiles vultus, praefixaque cornua ferro; Puluereumque folum pede pulfauere bifulco ; Fumificisque locum mugitibus impleuere. Diriguere metu Minyae. fubit ille; nec ignes Sentit anhelatos: (tantum medicamina poffunt) Pendulaque audaci mulcet palearia dextra: Suppofitosque iugo pondus graue cogit aratri Ducere, et infuetum ferro profcindere campum. Mirantur Colchi: Minyae clamoribus implent, Adiiciuntque animos. galea tum fumit aëna Vipereos dentes; et aratos fpargit in agros. Semina mollit humus, valido praetincta veneno: Et crefcunt, fiuntque fati noua corpora dentes. Vtque hominis fpeciem materna fumit in aluo, Perque fuos intus numeros componitur infans; Nec nifi maturus communes exit in auras: Sic vbi vifceribus grauidae telluris imago Effecta eft hominis, foeto confurgit in aruo:
Quodque magis mirum, fimul edita concutit arma, Quos vbi viderunt praeacutae cufpidis haftas In caput Haemonii iuuenis torquere paratos; Demifere metu vultumque, animumque Pelasgi. Ipfa quoque extimuit, quae tutum fecerat illum: Vtque peti iuuenem tot vidit ab hoftibus vnum, Palluit; et fubito fine fanguine frigida fedit. Neue parum valeant a fe data gramina, carmen Auxiliare canit; fecretasque aduocat artes. Ille, grauem medios filicem iaculatus in hoftes, A fe depulfum Martem conuertit in ipfos. I S
Terrigenae pereunt per mutua vulnera fratres; Ciuilique cadunt acie. gratantur Achiui: Victoremque tenent; auidisque amplexibus haerent. Tu quoque victorem complecti, barbara, velles; [Obftitit incepto pudor: et complexa fuiffes; ] Sed te, ne faceres, tenuit reuerentia famae. Quod licet, adfectu tacito laetaris: agisque Carminibus grates, et Dis auctoribus horum. Peruigilem fupereft herbis fopire draconem; Qui crifta linguisque tribus praefignis, et vncis Dentibus horrendus, cuftos erat arietis aurei. Hunc poftquam fparfit Lethaei gramine fucci; Verbaque ter dixit placidos facientia fomnos,
Quae mare turbatum, quae concita flumina fistant; Somnus in ignotos oculos fubrepit: et auro
Heros Aefonius potitur: fpolioque fuperbus,
Muneris auctorem fecum, fpolia altera, portans, Victor Iölciacos tetigit cum coniuge portus.
Haemoniae matres prognatis dona receptis, Grandaeuique ferunt patres; congeftaque flamma Tura liquefiunt, inductaque cornibus aurum Victima vota cadit. fed abeft gratantibus Aefon, Iam propior leto, feffusque fenilibus annis. Cum fic Aefonides: O cui debere falutem
Confiteor, coniux, quamquam mihi cuncta dedifti
Exceffitque fidem meritorum fumma tuorum ;
Si tamen hoc poffunt: quid enim non carmina poffint?
Deme meis annis; et demtos adde parenti.
Nec tenuit lacrimas. mota eft pietate rogantis: Diffimilemque animum fubiit Aeeta relictus. Non tamen adfectus tales confeffa, Quod, inquit,
Excidit ore pio, coniux, fcelus? ergo ego cuiquam Poffe tuae videar fpatium transcribere vitae ?
Nec finat hoc Hecate; nec tu petis aequa: fed ifto,
Quod petis, experiar maius dare munus, Iafon.
Arte mea foceri longum tentabimus aenum, Non annis reuocare tuis modo Diua triformis
Adiuuet; et praefens ingentibus adnuat aufis.
« AnteriorContinua » |