Imatges de pàgina
PDF
EPUB

Suntque oculis tenebrae per tantumlumen obortae: Et iam mallet equos nunquam tetigiffe paternos: Iamque agnoffe genus piget, et valuiffe rogando: lam Meropis dici cupiens. Ita fertur, ut acta Praecipiti pinus Borea, cui victa remifit 185 Frena fuus rector, quam Dis votisque reliquit. Quid faciat? multum coeli poft terga relictum; Ante oculos plus eft; animo metitur utrumque; Et modo quos illi fato contingere non eft,

Profpicit occafus, interdum refpicit ortus. 190 Quidque agat ignarus, ftupet; et nec frena remittit, Nec retinere valet, nec nomina novit equorum, Sparfa quoque in vario poffim miracula coelo, Vaftarumque videt trepidus fimulacra ferarum. Eft locus, in geminos ubi brachia concavat ar

cus

195 Scorpios; et cauda, flexisque utrimque lacertis Porrigit in fpatium fignorum membra duorum. Hunc puer ut nigri madidum fudore veneni Vulnera curvata minitantem cufpide vidit; Mentis inops, gelida formidine lora remifit. 200 Quae poftquam fummum tetigere iacentia tergum; Exfpatiantur equi, nulloque inhibente per auras Ignotae regionis eunt: quaque impetus egit, Hac fine lege ruunt, altoque fub aethere fixis Incurfant ftellis, rapiuntque per avia currum, 205 Et modo fumma petunt, modo per decliva, viasque Praecipites fpatio terrae propiore feruntur, Inferiusque fuis fraternos currere Luna Admiratur èquos; ambustaque nubila fumant,

Cor

Corripitur flammis, ut quaeque altiffima tellus, 21☛
Fiffaque agit rimas, et fuccis aret ademtis.
Pabula canefcunt; cum frondibus uritur arbos;
Materiamque fuo praebet feges arida damno.
Parva queror: magnae pereunt cum moenibus
urbes

Gumque fuis totas populis incendia gentes 215
In cinerem vertunt; filvae cum montibus ardent.
Ardet Athos, Taurusque Cilix, et Tmolus, et

Oete,

Et nunc ficca, prius celeberrima fontibus, Ide; Virgineusque Helicon, et nondum Oeagrius Hae

mos::

Ardet in immenfum geminatis ignibus Aetna, 220 Parnaffusque biceps, et Eryx et Cynthus, et Othrys.

Et tandem Rhodope nivibus caritura, Mimasque Dindimaque, et Mycale, natusque ad facra Cy

thaeron.

Nec profunt Scythiae fua frigora; Caucafus ardet, Offaque cum Pindo, maiorque ambobus Olym

[blocks in formation]

Aëriaequè Alpes, et nubifer Apenninus.
Tunc vero Phaethon cunctis e partibus orbem
Afpicit accenfum, nec tantos sustinet aeftus:
Ferventesque auras, velut e fornace profunda,
Ore trahit, currusque fuos candefcere fentit. 230
Et neque iam cineres, eiectatamque favillam
Ferre poteft, calidoque involvitur undique fumo;
Quoque eat, aut ubi fit picea caligine tectus
Nefcit;

Nefcit; et arbitrio volucrum raptatur equorum. Sanguine tum credunt in corpora fumma voca235

to,

Aethiopum populos nigrum traxiffe colorem:
Tum facta eft Libye raptis humoribus aeftu
Arida: tum Nymphae paffis fontesque lacusque
Déflevere comis: quaerit Boeotia Dircen,
Argos Amymonen, Ephyre Pirenidas undas. 240
Nec fortita loco diftantes flumina ripas

mas,

Tuta manent: mediis Tanais fumavit in undis
Peneosque fenex, Teuthranteusque Caycus,
Et celer Ismenos, cum Phocaico Erimantho,
Arfurusque iterum Xanthus, flavusque Lycor
245
Quique recurvatis ludit Maeandros in undis,
Mygdoniusque Melas, et Taenareus Eurotas;
Arfit et Euphrates Babylonius, arfit Orontes,
Thermodonque citus, Gangesque, et Phafis et Ifter.
Aeftuat Alpheos, ripae Spercheides ardent, 250
Quodque fuo Tagus amne vehit, fluit ignibus

aurum:

Et, quae Maeonias celebrarant carmine ripas, Flumineae volucres medio caluere Cayftro. Nilus in extremum fugit perterritus orbem, Occuluitque caput, quod adhuc latet; oftia fe

ptem

255

Pulverulenta vacant, feptem fine flumine valles. Fors eadem Ilmarios Hebrum cum Strymone ficcat, Hefperiosque amnes, Rhenum, Rhodanumque,

Padumque,

Cuique fuit rerum promiffa potentia, Tibrim. Diffilit omne folum; penetratque in Tartara ris mis

260

Lumen, et infernum terret cum coniuge regem. Et mare contrahitur: ficcaeque eft campus arenae, Quod modo pontus erat. Quos que altum texerat aequor,

Exiftunt montes, et fparfas Cycladas augent.
Iam petunt pifces: nec fuper aequora curvi 265
Tollere confuetas audent delphines in auras.
Corpora phocarum fummo refupina profundo
Exanimata iacent. Ipfum quoque Nerea fama eft,
Doridaque, et natas, tepidis latuiffe fub antris.
Ter Neptunus aquis cum torvo brachia vultu 270
Exferere aufus erat: ter non tulit aëris aeftus.
Alma tamen Tellus, ut erat circumdata ponto
Inter aquas pelagi, contractosque undique fontes,
Qui fe condiderant in opacae vifcera matris,
Suftulit omniferos collo tenus arida vultus: 275
Oppofuitque manum fronti: magnoque tremore
Omnia concutiens paulum fubfedit, et infra,
Quam folet effe, fuit: ficcaque ita voce locuta eft:
Si placet hoc, meruique, quid o tua fulmina ceffant:
Summe Deûm? liceat periturae viribus ignis. 280
Igne perire tuo; clademque autore levare.

Vix equidem fauces haec ipfa in verba refolvo.
(Prefferat ora vapor.) Toftes en afpice crines,
Inque oculis tantum, tantum super ora favillae.
Hosne mihi fructus, hunc fertilitatis honorem, 285
Officiique refers, quod adunci vulnera aratri

Raftre

Raftrorumque fero, totoque exerceor anno?
Quod pecori frondes, alimentaque mitia, fruges
Humano generi, vobis quod thura miniftro?
Sed tamen exitium fac me meruiffe: quid undae,290
Quid meruit frater? cur illi tradita forte
Aequora decrefcunt, et ab aethere longius abfunt?
Quod fi nec fratris, nec te mea gratia tangit;
At coeli miferere tui. Circumfpice utrumque;.
Fumat uterque polus: quos fi vitiaverit ignis, 295
Atria veftra ruent, Atlas en ipfe laborat:
Vixque fuis humeris candentem fuftinet axem
Si freta, fi terrae pereunt, fi regia coeli;
In chaos antiquum confundimur. Eripe flammis
Si quid adhuc fupereft, et rerum confule fum-

mae.

300 Dixerat haec Tellus: neque enim tolerare vaporem Ulterius potuit, nec dicere plura fuumque Rettulit os in fe, propioraque Manibus antra. At pater omnipotens fuperos teftatus, et ipfum, Qui dederat currus, nifi opem ferat, omnia fato 305 Interitura gravi, fummam petit arduus arcem; Unde folet latis nubes inducere terris;

Unde movet tonitrus, vibrataque fulmina iactat. Sed neque, quas poffet terris inducere nubes, Tunc habuit, nec, quos coelo dimitteret, imbres.

310 Intonat, et dextra libratum fulmen ab aure Mifit in aurigam; pariterque auimaque rotisque Expulit, et faevis compefcuit ignibus ignes. Confternantur equi; et faltu in contraria facto

Colla

« AnteriorContinua »