Nec locus in tumulos, nec afficit arbor in ignes.
Attonitus tanto miferarum oine rerum,

Iuppiter o, dixi, fi te falfa loquuntur 615
Dicta, fub amplexus Aeginae Afopidos iffe:
Nec te, magne parer, noftri pudet effe parentem;
Aut mihi redde meos: aut me quoque conde fe-
pulcro.

Ille notam fulgore dedit, tonitruque fecundo.
Accipio, fintque ifta precor felicia mentis 620
Signatuae, dixi: quod das mihi, pigneror, omen.
Forte fuit iuxta patulis rariffima ramis
Saçrafovi quercus de femine Dodonaeo.
Hic nos frugilegas afpeximus agmine longo
Grande onus cxiguo formicas ore gerentes, 625
Rugofoque fuum fervantes cortice callam.
Dum numerum miror, Totidem, pater optime,
dixi,

Tu mihi da cives: et inania moenia reple.
Intremuit, ramisque fonum fine flamine motis
Alta dedit quercus. Pavido mihi membra ti-

more

630 Horruerant, ftabantque comae. Tamen ofcula

terrae,

Roboribusque dedi: nec me fperare fatebar; Sperabam tamen: atque animo mea vota fovebam. Nox fubit: et curis exercita corpora fomnus Occupat. Ante oculos eadem mihi quercus ad

effe

635

Et ramos totidem, totidemque animalia ramis
Ferre fuis vifa eft; parilique tremifcere motu:

Gra

Graniferumque agmen fubiectis fpargere in arvis. Crefcere quod fub et maius maiusque videri, Ac fe tollere humo:oque affiftere trunco: 640 Et maciem numerumque pedum, nigrumque colorem

Ponere; et humanam membris inducere formam. Somnus abit, Damno vilans mea vifa; que

rorque

In Superis opis effe nibil. At in aedibus ingens Murmur erat: vocesque hominum exaudire vi

debar,

645 Iam mihi defuetas. Dum fufpicor has quoque fomni; TREN Ecce, venit Telamon properus: foribusque reclufis,

Speque fideque, pater, dixit, maiora videbis. Egredere. Egredior: qualesque in imagine fomni Vifus eram vidisse viros; ex ordine tales 650 Adfpicio, agnofcoque. Adeunt; regemque falutant, Vota lovi folvo, populisque recentibus urbem Partior, et vacuos prifcis cultoribus agros: Myrmidonasque voco: nec origine nomina fraudo. Corpora vidifti. Mores, quos ante gerebant, 655 Nunc quoque habent; parcumque genus, patiensque laborum.

Quaefitique tenax, et qui quaefita refervent. Hi te ad bella, pares annis animisque, fequentur; Cum primum, qui te feliciter attulit, Eurus (Eurus enim attulerat) fuerit mutatus in Au¬ ftros.

660 Cepha

Cephalus et Procris

FAB. XXVII,

Talibus atque aliis longum fermonibus ílli
Implevere diem. Lucis pars ultima menfae
Eft data, nox fomnis. Iubar aureus extulerat Sol:
Flabat adhuc Eurus; redituraque vela tenebat.
Ad Cephalum Pallante fati, cui grandior aetas, 665
Ad regem Cephalus, fimul et Pallante creati
Conveniunt. Sed adhuc regem fopor altus habebat.
Excipit Aeacides illos in limine Phocus:
Nam Telamon fraterque viros ad bella legebant.
Phocus in interius fpatium pulchrosque recef-

fus

670 Cecropidas ducît: cum quis fimul ipfe réfedit. Adfpicit Aeoliden, ignota ex arbore factum Ferre manu iaculum; cuius fuit aurea cuspis. Pauca prius mediis fermonibus ille locutus, Sum nemorum ftudiofus, ait, caedisque ferinae: 675 Qua tamen e filva teneas haftile recifum, Lamdudum dubito: certe, fi fraxinus effet, Fulva colore foret; fi cornus, nodus ineffet. Unde fit ignoro: fed non formofius ifto Viderunt oculi telum iaculabile noftri. Excipit Actaeis e fratribus alter: et, Ufum Maiorem fpecie mirabere, dixit, in ifto. Confequitur quodcunque petit: fortunaque miffum Non regit; et revolat, nullo referente, cruentum. Tum vero iuvenis Nereïus omnia quaerit;

680

685

Cur

Cur fit, et unde datum; quis tanti muneris autor?
Quae petit ille refert, fed, quae narrare pudori eft,
Qua tulerit mercede, filet: tactusque dolore
Coniugis amiffae, lacrimis ita fatur obortis:
Hoc me, nate Dea, (quis poffit credere?) telum 690
Flere facit facietque diu; fi vivere nobis
Fata diu dederint. Hoc me cum coniuge cara
Perdidit. Hoc utinam caruiffem munere femper !
Procris erat (fi forte magis pervenit ad aures
Orithyïa tuas) raptae foror Orithyïae.

695

Si faciem moresque velis conferre duarum; Dignior ipfa rapi. Pater hanc mihi iunxit Erech

theus:

Hanc mihi iunxit amor. Felix dicebar, eramque: (Non ita Dis vifum eft) at nunc quoque forfitan effem.

700

Alter agebatur poft facra iugalia menfis;
Cum me cornigeris tendentem retia cervis
Vertice de fummo femper florentis Hymetti,
Lutea mane videt pulfis Aurora tenebris,
Invitumque rapit. Liceat mihi vera referre
Pace Deae, quod fit rofeo fpectabilis ore,
Quod teneat lucis, teneat confinia noctis,
Nectareis quod alatur aquis; ego Procrin amabam:
Pectore Procris erat, Procris mihi femper in ore.
Sacra tori, coitusque novos, thalamosque re-

centes,

705

Primaque deferti referebam foedera lecti. 710 Mota Dea eft; et, Sifte tuas, ingrate, querelas Procrin habe, dixit. Quod fi mea provida mens eft,

Non

Non habuiffe voles; meque illi irata remiffit. Dum redeo, mecumque Deae memorata retracto, Effe metus coepit, ne iura iugalia coniux 715 Non bene fervaffet. Faciesque aetasque iubebant Credere adulterium; prohibebant credere mores. Sed tamen abfueram; fed et haec erat, unde redibam,

Criminis exemplum: fed cuncta timemus amantes. Quaerere, quo doleam, ftudeo, donisque pudi

cam

rapto.

720

Sollicitare fidem. Favet huic Aurora timori; Immutatque meam (videor fenfiffe) figuram. : Palladias ineo, non cognofcendus, Athenas: Ingrediorque domum. Culpa domus ipfa carebat; Caftaque figna dabat; dominoque erat anxia 725 Vix aditu, per mille dolos, ad Erechtida facto; Ut vidi, obftupui: meditataque pene reliqui Tentamenta fide: male me, quin vera faterer, Continui; male quin, ut oportui, ofcula ferrem. Triftis erat: fed nulla tamen formofior illa 730 Effe poteft trifti; defiderioque calebat

Coniugis abrepti. Tu collige, qualis in illa Phoce, decor fuerit, quam fic dolor ipfe decebat. Quid referam, quoties tentamina noftra pudici Reppulerint mores? quoties, Ego, dixerit, uni 735 Servor, ubicunque eft: uni mea gaudia fervo. Cui non ifta fide fatis experientia fano

Magna foret? Non fum contentus; et in mea pugno