Quàm fi quis canis ignem fupponat ariftis:
Aut frondem, pofitasque cremet foenilibus herbas.
Digna quidem facies. Sed et hunc innata libido
Exftimulat; pronumque genus regionibus illis

In Venerem eft. Flagrat vitio gentisque fuoque. 460

Impetus eft illi, comitum corrumpere curam,
Nutricisque fidem: nec non ingentibus ipsam
Sollicitare datis; totumque impendere regnum:
Aut rapere, et faevo raptam defendere bello.
Et nihil eft, quod non effreno captus amore 465
Aufit: nec capiunt inclufas pectora flammas.
Iamque moras male fert; cupidoque revertitur ore
Ad mandata Procnes; et agit sua vota sub illis
Facundum faciebat amor. Quotiesque rogabat
Ulterius iufto; Procnen ita velle ferebat.
470
Addidit et lacrimas; tanquam mandaffet et illas.
Pro Superi! Quantum mortalia pectora

caecae

Noctis habent! Ipfo fceleris molimine Tereus Creditur effe pius: laudemque a crimine fumit. Quid, quod idem Philomela cupit? patriosque

lacertis

475 Blanda tenens humeros, ut eat vifura fororem Perque fuam, contraque fuam, petit usque, falutem.

Spectat eam Tereus; praecontrectatque videndo: Ofculaque, et collo circumdata brachia cernens ; Omnia pro fimulis, facibusque, ciboque fu

roris

480 Accipit. Et quoties amplectitur illa parentem ; Effe

Effe parens vellet: neque enim minus impius effer. Vincitur ambarum genitor prece. Gaudet, agitque Lila patri grates; et fucceffiffe duabus

Id putat infelix, quod erit lugubre duabus. 485
Iam labor exiguus Phoebo reftabat: equique
Pulfabant pedibus fpatium declivis Olympi.
Regales epulae menfis, et Bacchus in auro
Ponitur. Hinc placido dantur fua corpora fomno.
At rex Odryfius, quamvis feceffit, in illa 490
Aeftuat, et repetens faciem, motusque, manus»
que;

Qualia vult fingit, quae nondum vidit: et ignes
Ipfe fuos nutrit, cura removente foporem.
Lux erat: et, generi dextram complexus euntis,
Pandion, comitem lacrimis commendat obor-

tis:

495 Hanc ego, care gener, quoniam pia caufa coegit, (Et voluere ambae, voluifti tu quoque, Tereu,) Do tibi: perque fidem, cogtaque pectora fupplex, Per Superos oro, patrio ut tuearis amore: Et mihi follicitae lenimen dulce fenectae 500 Quamprimum (omnis erit nobis mora longa) re

mittas.

Tu quoque quamprimum, (fatis eft procul effe
fororem)
Si pietas ulla eft, ad me, Philomela, redito.
Mandabat; pariterque fuae dabat ofcula natao:
Et lacrimae mites inter mandata cadebant.
Utque fide pignus dextras utriusque popofcit;
Inter feque datas iunxit;

505

natamque nepotemque H 5

Ab.

Abfentes memori pro se iubet ore falutent;
Supremumque vale, pleno fingultibus ore,
Vix dixit: timuitque fuae praefagia mentis. 510
At fimul impofita eft pictae Philomela carinae;
Admotumque fretum remis, tellusque repulfa eft:
Vicimus, exclamat: mecum mea vota feruntur.
Exfultatque, et vix animo fua gaudia differt
Barbarus: et nusquam lumen detorquet ab illa, 515
Non aliter, quam cum pedibus praedator obuncis
Depofuit nido leporem lovis ales in alto:

Nulla fuga eft capto: fpectat fua praemia raptor.
Iamque iter effectum; iamque in fua littora fellis
Puppibus exierant: cum rex Pandione natam 520
In stabula alta trahit, filvis obscura vetuftis :
Atque ibi pallentem, trepidamque, et cuncta ti-
mentem,

Et iam cum lacrimis, ubi fit germana, rogantem,
Includit: faffusque nefas, et virginem, et unam
Vi fuperat; fruftra claato faepe parente, 525
Saepe forore fua magnis fuper omnia Divis.
Illa tremit, velut agna pavens, quae faucia cani
Ore excuffa lupi, nondum fibi tuta videtur:
Utque columba, fuo madefactis fanguine plumis,
Horret adhuc, avidosque timet, quibus haeferat,
ungues.
Mox ubi mens rediit; paffos laniata capillos,
(Lugenti fimilis, caefis plangore lacertis,)
Intendens palmas, Pro diris, barbare, factis,
Pro crudelis! ait. Nec te mandata parentis
Cum lacrimis movere piis, nec cura fororis, 535

530

Nec

Nec mea virginitas, nec coniugialia iura?
Omnia turbafti. Pellex ego facta fororis:
Tu geminus coniux. Non haec mihi debita poena.
Quin animam hanc (ne quod facinus tibi, perfide,
reftet)

Eripis? Atque utinam feciffes ante nefandos 540
Concubitus! Vacuas habuiffem criminis umbras.
Si tamen haec Superi cernunt; fi numina Divum
Sunt aliquid; fi non perierunt omnia mecum;
Quandocunque mihi poenas dabis. Ipfa, pudore
Proiecto, tua facta loquar. Si copia detur, 545
In populos veniam : fi filvis claufa tenebor,
Implebo filvas, et confcia faxa querelis.
Audiat haec aether, et fi Deus ullus in illo eft.
Talibus ira feri poftquam commota tyranni;
Nec minor hac metus eft, caufa ftimulatus utra-

que,

550

Quo fuit accinctus, vagina liberat enfem:
Arreptamque coma, flexis poft terga lacertis,
Vinela pati cogit. Iugulum Philomela parabat;
Spemque fuae mortis vifo conceperat enfe.
Ille indignanti, et nomen patris usque vocanti, 555
Luctantique loqui, compreffam forcipe linguam
Abftulit enfe fero. Radix micat ultima linguae.
Ipfa iacet, terraeque tremens immurmurat atrae.
Utque falire folet mutilatae cauda colubrae,
Palpitat, et moriens dominae vestigia quaerit. 560
Hoc quoque poft facinus (vix aufim credere) fertur
Saepe fua lacerum repetiffe libidine corpus.
Suftinet ad Procnen poft talia facta reverti.

Con

Coniuge quae vifo germanam quaerit at ille. Dat gemitus fictos, commentaque funera nar

Et lacrimae fecere fidem.

rat.

Velamina Procne

565

570

Deripit ex humeris, aure fulgentia lato:
Induiturque atras veftes: et inane fepulcrum
Conftituit: falfisque piacula manibus infert:
Et luget non fic lugendae fata fororis.
Signa Deus bis fex acto luftraverat anno.
Quid facit Philomela? Fugam cuftodia claudit:
Structa rigent folido stabulorum moenia faxo:
Os mutum facti caret indice. Grande dolori
Ingenium est: miserisque venit solertia re-

Stamina barbarica fufpendit callida tela:
Purpureasque notas filis intexuit albis:
Indicium fceleris: perfectaque tradidit uni:
Utque ferat dominae geftu rogat. Illa rogata
Pertulit ad Procnen: nec feit quid tradat in illis.580
Evolvit veftes faevi matrona tyranni:
Germanaeque fuae carmen miferabile legit:
Et (mirum potuiffe) filet. Dolor ora repreffit:
Verbaque quaerenti fatis indignantia linguae
Defuerunt: nec flere vacat. Sed fasque nefas-

que

585 Confufura ruit: poenaeque in imagine tota eft. Tempus erat, quo facra folent Trieterica Bacchi Sithoniae celebrare nurus, Nox confcia facris. Nocte fonat Rhodope tinnitibus aeris acuti: Nocte fua eft egreffa domo regina: Deique 590 Ritibus inftruitur; furialiaque accipit arma.