Quod datus eft verbis ad amicas tranfitus aures,
Talia diverfa nequidquam fede locuti,
Sub noctem dixere Vale: partique dedere
Ofcula quisque fuae, non pervenientia contra. 80
Postera nocturnos aurora removerat ignes,
Solque pruinofas radiis ficcaverat herbas:
Ad folitum coiere locum. Tum murmure parvo
Multa prius quefti,, ftatuunt, ut nocte filenti
Fallere cuftodes, foribusque excedere tentent; 85
Cumque domo exierint, urbis quoque clauftra re
linquant:
Neve fit errandum lato fpatiantibus arvo,
Conveniant ad bufta Nini: lateantque fub umbra
Arboris. Arbor ibi niveis uberrima pomis,
Ardua morus erat, gelido contermina fonti. go
Pacta placent: et lux tarde decedere vifa
Praecipitatur aquis, et aquis nox furgit ab isdem.
Callida per tenebras, verfato cardine, Thisbe
Egreditur, fallitque fuos: adopertaque vultum
Pervenitad tumulum, dictaque fub arbore sedit. 95
Audacem faciebat amor. Venit ecce recenti
Caede leaena boum fpumantis oblita rictus,
Depofitura fitim vicini fontis in unda,
Quam procul ad Lunae radios Babylonia Thisbe
Vidit, et obfcurum trepido pede fugit in an-
Dumque fugit, tergo velamina lapfa relinquit. Ut lea faeva fitim multà compefcuit unda, Dum redit in filvas, inventos forte fine ipfa Ore cruentato tenues laniavit amictus.
Serius egreffus veftigia vidit in alto
Pulvere certa ferae, totoque expalluit ore Pyramus. Utvero veftem quoque fanguine tinctam Repperit; Una duos nox, inquit, perdet amantes: E quibus illa fuit longa digniffima vita:
Noftra nocens anima eft. Ego te, miferanda,
In loca plena metus qui iuffi nocte venires;
Nec prior huc veni. Noftrum divellite corpus,
Et fcelerata fero confumite vifcera morfu,
O quicunque fub hac habitatis rupe, leones!
Sed timidi est optare necem. Velamina This-
115 Tollit, et ad pactae fecum fert arboris umbram, Utque dedit notae lacrimas, dedit ofcula vefti, Accipe nunc, inquit, noftri quoque fanguinis hauftus:
Quoque erat accinctus, demittit in ilia ferrum.
Nec mora; ferventi moriens e vulnere traxit. 120
Ut iacuit refupinus humi: cruor emicat alte,
Non aliter, quam cum vitiato fistula plumbo,
Scinditur, et tenues ftridente foramine longe
Eiaculatur aquas; atque ictibus aëra rumpit.
Alborei foetus afpergine caedis in atram 125
Vertuntur faciem: madefactaque fanguine radix
Poeniceo tingit pendentia mora colore.
Ecce, metu nondum pofito, ne fallat amantem
Illa redit: iuvenem que oculis, animoque requirit:
Quantaque vitarit, narrare pericula geftit.
Utque locum, et veriam cognovit in arbore
(Sic facit incertam pomicolor) haeret, an haec fit. Dum dubitat, tremebunda videt pulfare cruentum Membra folum; retroque pedem tulit: oraque
Pallidiora gerens, exhorruit, aequoris inftar, 135
Quod tremit, exigua cum fummum ftringitur aura.
Sed poftquam remorata fuos cognovit amores;
Percutit indignos claro plangore lacertos:
Et laniata comas, amplexaque corpus amatum,
Vulnera fupplevit lacrimis, fletumque cruori
Mifcuit: et gelidis in vultibus ofcula figens, 140
Pyrame, clamavit, quis te mihi cafus ademit?
Pyrame, refponde. Tua te, cariffima, Thisbe
Nominat. Exaudi; vultusque attolle iacentes,
Ad nomen Thisbes oculos, iam morte gravatos,
Pyramus erexit, vifaque recondidit illa. 145
Quae poftquam veftemque fuam cognovit, et enfe
Vidit ebur vacuum; Tua te manus, inquit amorque
Perdidit, infelix. Eft et mihi fortis in unum
Hoc manus: eft et amor; dabit hic in vulnera vires.
Perfequar exftinctum: letique miferrima dicar 150
Caufa comesque tui: quique a me morte revelli
Heu fola poteras, poteris nec morte revelli.
Non tamen amborum verbis eftote rogati,
O multum miferi,' meus illiusque, parentes,
Ut, quos certus amor, quos hora noviffima
Componi tumulo non invideatis eodem.
At tu, quae ramis arbor miferabile corpus
Nunc tegis unius, mox es tectura duorum;
Signa tene caedis: pullosque et luctibus aptos Semper habe foetus, gemini monumenta cruo
Dixit: et aptato pectus mucrone fub imum Incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat. Vota tamen tetigere Deos, tetigere parentes. Nam color in pomo eft, ubi permaturuit, ater: Quodque rogis fupereft, una requiefcit in urna. 165
Venus et Mars deprensi. virgam thuream.
Defierat: mediumque fuit breve tempus; et or
Dicere Leuconoë: vocem tenuere forores.
Hunc quoque, fiderea qui temperat omnia luce, Cepit amor Solem. Solis referemus amores. 170 Primus adulterium Veneris cum Marte putatur Hic vidiffe Deus. Videt hic Deus omnia primus Indoluit facto: Iunonigenaeque marito
Furta tori, furtique locum monftravit. At illi Et mens, et quod opus fabrilis dextra tencbat, 175 Excidit. Extemplo graciles ex aere catenas, Retiaque, et laqueos, quae lumine fallere poffent, Elimat. Non illud opus tenuiffima vincant Stamina, non fummo quae, pendet aranea tigno, Utque leves tactus, momentaque parva fequan
Efficit: et lecto circumdata collocat apte.
Ut venere torum coniux et adulter in unum;.
Arte viri, vinclisque nova ratione paratis,
In mediis ambó deprenfi amplexibus haerent.
Lemnius extemplo valvas patefecit eburnas: 185
Admifitque Deos. Illi iacuere ligati
Turpiter. Atque aliquis de Dis non triftibus opter
Sic fieri turpis. Superi rifere: diuque
Haec fuit in toto notiffima fabula coelo.
Exigit iudicii memorem Cythereia poenam: 190
Inque vices illum, tectos qui laefit amores,
Laedit amore pari. Quid nunc, Hyperione nate,
Forma, colorque tibi, radiataque lumina profunt?
Nempe tui omnes qui terras ignibus uris,
Ureris igne novo: quique omnia cernere debes, 195
Leucotheën fpectas; et virgine figis in una,
Quos mundo debes, oculos. Modo furgis Eoo
Temperius coelo: modo ferius incidis undis;
Spectandique mora brumales porrigis horas.
Deficis interdum: vitiumque in lumina mentis 200
Tranfit; et obfcurus mortalia pectora terres.
Nec, tibi quod Lunae terris propioris imago
Obftiterit, palles. Facit hunc amor ifte colorem.
Diligis hanc unam: nec te Clymeneve, Rhodosve,
Nec tenet Aeacae genetrix pulcherrima Circes, 205
Quaeque tuos Clytie, quamvis defpecta, petebat
Concubitus; ipfoque illo grave vulnus habebat
Tempore. Leucotheë multarum oblivia fecit
Gentis odoriferae quam formofiffima partu
Edidit Eurynome: fed poftquam filia crevit, 210
|