Nonimpunè tamen fcelus hoc finit effe Lyaus:
Amiffog, dolens facrorum vate fuorum,

†Thracias, Protinus in filuis matrest Aedonidas omnes
abEdonibus Que videre nefas,torta radice ligauit.
Thracie po Quippe pedum digitos in quantum est quag, fecuta
pulis.
Thracię mu Traxit:& in folidam detrufit acumine terram.
lieres in ar. Vtg fuum laqueis,quos callidus abdidit auceps,
bores. Crus vbi commifit volucris,fenfitý, teneri,
percutitur + Plangitur,ac trepidans adftringit vincula motu:
à feipfa.
Sic,quæcumq, folo defixa cohaferat harum,
Exfternata fugam fruftrà tentabat,at illam
Lenta tenet radix: exfultantem, coercet.

Dumg, vbi fint digiti, du pes vbi quarit, & vngues,
Adfpicit in teretes lignum fuccedere furas.
Et conata femur merenti plangere dextra,
Robora percufit,pectus quoq, robora fiunt,
Robora funt humeri, porrectag, brachia veros
Effe putes ramos,& non fallêre putando.

FAB. III. Argument.

Liber pater Thracia digreffus cùm Tmolum montem Cilicia comitatus Bacchis peteret, Sile. nus ei aufugit: quem Phryges captum ad Midam regem adduxerüt, agnitus ab co exceptus eft,& Li. bero aduenienti reddidi, quod ob beneficiu,optan. di deus veniam ei dedit, fi quid vellet, à le peteret. Ille vt quæq; contigiffet,aurum fierent: quod ei in utile fuit. Cui deus petenti vt reftitueretur, iuffit vt ad flumen Pactolum perueniret, ibique fe lauaret,& fic rediret in priftinum ftatum. Vis autem illa au rum efficiendi à Mida in fluuium tranfiit:vnde au reas arenas habere memoratur.