Pygmalion offenfus impudentia vulgari Pro poetidum ftatuit cælebs permanere, qui cum cordem incidit amore,,& tota mete quefiuit à Dea, virginale ex ebore feciffet, captus fpecie eius in ve. fignú vte figno, cuius amore exarfiffet,animam infun. deret. Vt rgreffus templo domum peruenit,com. perit votoffe effe donatum coniugij. Itaque lætatus arte fua, Paphum filium genuit, qui in infula pro oppidum fui nominis conftituit. Cy.

Quas quia Pygmalion euum per crimina agentes

pucllam. Viderat,offenfus vitijs, qua plurima menti
Femine& natura dedit,fine coniuge calebs
Vinebat: thalamig, diu conforte carebat.
Interea niueum mira feliciter arte
Sculpfit ebur: formamg, dedit, qua femina nafci
Nulla potest: operis, fut concepit amorem,
Virginis eft verè facies: quam viuere credas,
tVirgines Et finon obftat reuerentia vellet moueri.
bene educa- Ars adeò latet: arte fua miratur, & haurit
a præpu Pectore Pygmalion fimulati corporis ignes.
fpectu viro Sape manus operi tentantes admouet anfit
um vix fe Corpus, an illud ebur: nec adhuc ebur effe fatetur.
udent mo. Ofcula dat,reddig putat loquiturg,,tenetg:
Et credit tactis digitost infidere membris:
Et metuit,preffos veniat ne liuor in artus.
ligitis
tis mo. Et mode blanditias adhibet modò grata puellis
o carnis. Munera fert illi conchas, teretes, lapillos,
Et paruas volucres, & flores mille colorum,
Lilia perpictasg, pilas,& ab arbore lapfas
Heliadum lacrimas ornat quoq, veftibus artus:
Dat digitis gemmas: dat long a monilia collo: