Ibo, ruentum Tibur ubi strepit Parthenopen, vacuasque Cumas. Dic, O vetustæ filia Chalcidis, Phoebea sedes, quid superest tui? An marmor usquam, et sculptor audax Et fana et ædes O ubi sunt? jacent Murum ruinososque vicos Gramineum tumulat sepulchrum : Nec garrulorum murmura civium Occultat infestas latronum Insidias male tunc apertis Erratur agris, cum niger Hesperus Gaurana concentus propinquas O quis Sibyllæ fatidicam domum Tartareas specuum latebras ? Quo ferre quondam non timuit pedem Trojanus heros; deinde sub infera Descendit, et ductu Sibyllæ Ad Stygium penetravit amnem ; Dîs carus ille et sæcula posteris Et cuncta terrarum per orbem Arce profanos: nam sacer est locus : Qua tela non intrant diei, et Lethale virus faucibus evomunt. Jam stagna propter, jam videor cava Per tesqua, per dumos vagari, Et Triviæ penetrale Divæ ; Atrasque taxos inter et ilices Feralis horror gliscit, opacaque Nutant cupressorum, canitque Ruptoque cœpit sub pedibus solo Lucere per frondes, levique Mira volant simulacra formâ. O magne Apollo, quo rapior? Patet Caliginosum trans aditum specus; Passis et apparet capillis Labra movens taciturna vates, Grassantium formidine numinum Pallens, tremiscens. Ecce, Deus, Deus Irrupit illi plena fato Corda novæ quatiunt procellæ ; Phoebumque demens excutit. Audio Singultientem: murmurat intima Cum gemitu reboant cavernæ. K Solusque ventus flebiliter sonat Per claustra suspirans, humique Attolle fessum, Deiphobe, latus; Et voce clarâ sæcula nuntia Dispersa: sed tu fare perennia Audit, triumphatura passim Roma: tuo capit arma jussu Miles Sabellus; te Latium ferox, Dicta tui tremuere Phobi. POLYPHEMUS AD GALATEAM. [An Eclogue in imitation of Theocritus.] Qua properas, Galatea fugax? quid spernis amantem? Nescis quem fugias: ego te, Galatea, vocavi, Coelicolum. Cyclops ego sum, cui maxima paret Uberibus, longæ inciderunt cum montibus umbræ, Sina mihi desunt, nec toto caseus anno. Hei mihi! nîl horum solatia præstat amori. Nasus ab hirsutâ facie; quia pulchrior alter. |