Exiguuma fenis Priami Iouis ara cruorem
Combiberat,tractisq comis antiftia Phœbi
Non profecturas tendebat ad æthera palmas,
Dardanidas matres patriorum figna deorum
Dum licet amplexas,fuccenfaq templa tenentes
Inuidiofa trahunt victores præmia Grañj
Mittitur Aftyanax illis de turribus,vnde
Pugnantem pro fe,proauitaq regna tuentem
Sæpe videre patre monftratum a matre folebat,
Iamo viam fuadet Boreas,flatuq; fecundo
Carbafa mota fonant,iubet vti nauita ventis.
Troia vale,rapímur,clamant,dant ofcula terræ
Troades,& patriæ fumantia tecta relinquutit.
Vltima confcendit claffem miferabile visu
In mediis Hecube natorum inuenta fepulchris.
Prenfantem tumulos,atq; offibus ofcula dantem
Dulichiæ traxere manus,tamen vnius haufit,
Inc finu cineres fecum tulit Hectoris hauftos.
Hectoris in tumulo canum de vertice crinem
Inferias inopes,crinem,lachrymasq reliquit.
Eft,vbi Troia fuit,phrygiæ contraria tellus
Bistoniis habitata viris,Polymneftoris illic
Regia diues erat,cui te commifit alendum
Clam Polydore pater,phrygiisq remouit ab armis
Confilium fapiens fceleris nifi præmia,magnas
Adieciffet opes,animi irritamen auari.
Vt cecidit fortuna Phrygum,capit impíus enfem
Rex Thracum,iugulo fui demifit alumni,
Et tang tolli cum corpore crimina poffent,
Exanimem fcopulo fubiectas mifit in vndas.
Littore threicio claffem religarat Atrides,
440 Dum mare pacatum,dum ventus mitior effet.
Hic fubito,qtus cum viueret,effe folebat
Exit humo late rupta,fimilisq minanti
Temporis illius vultum referebat Achilles,
Quo ferus iniufto petiit Agamemnona ferro.
445 Immemoresqz mei difceditis inquit Achiui?
Obrutaq; eft mecum virtutis gratia noftræ
Ne facite,vtq meu non fit fine honore sepulchrũ,
Placet Achilleos mactata Polyxena manes.
Dixit,& immitti sociis parentibus vmbræ
450 Rapta finu matris,quã iam prope fola fouebat.
Fortis,& infœlix,& plus fœmina virgo
Ducitur ad tumulum,diroq fit hoftia bufto.
Quæ memor ipfa fui,poftă crudelibus aris
Admota eft,fenfitqz fibi fera facra parari,
455 Vtq Neoptolemu ftantem,ferrumą tenentem,
Vtq fuo vidit figentem lumina vultu,
Vtere íandudum generofo fanguine dixit, Nulla mora eft,aut tu iugulo, vel pectore telum Conde meo,iugulum fimul,pectusq; retexit. 460 Scilicet haud vlli feruire Polyxena vellem.
Haud per tale facrum numen placabitis vllum. Mors tantum vellem,matrem mea fallere poffet, Mater obeft,mínuitq necis mihi gaudia,quamuis Non mea mors illi,verum fua vita gemenda eft, 465 Vos modo,ne stygios adeam non libera manes, Efte procul,fi iufta peto,tactuq viriles
Virgineo remouete manus,acceptior illi,
Quifquis is eft,quem cæde mea placare paratis,
Liber erit fanguis,fi quos tamen vltima nostri
470 Yerba mouent oris,Priami vos filia regis
Nunc captiua rogat,genitrici corpus inemptum
Reddite,neve auro redimat ius trifte fepulchri,
Sed lachrymis,tunc çã poterat redimebat & auro,
Dixerat,& populus lachrymas,quas illa tenebat,
Non tenet,ipfe etiam flens,inuitusq; facerdos
Præbita coniecto rupit præcordia ferro.
Illa fuper terram defecto poplite labens,
Pertulit intrepidos ad fata nouiffima vultus,
Tunc quoqz cura fuit partes velare tegendas,
Cum caderet,castic decus feruare pudoris
Troades excipiunt,deploratos q recenfent
Príamidas,& quid dederit domus vna cruorís,
Teq gemunt virgo,tec o modo regía coniux.
Regia dicta parens,Afiæ florentis imago,
Nunc etiã prædæ mala fors,quã víctor Vlyffes
Effe fuam nollet,nifi q tamen Hectora partu
Ediderat,dominum matri vix repperit Hector,
Quæ corpus complexa animæ tam fortis inane,
Quas toties patriæ dederat natis,viroq,
Huic & dat lachrymas, lachrymas in vulnera fudit
Ofculaq ore tegit,confuetaq pectora plangit,
Canítiem fuam concreto in fanguine verrens,
Plura quidê,fed & hæc laniato pectore dixit,
Nata tuæ (quidem fupereft:)dolor vltime matris
Nata iaces, video meum tua vulnera pectus,
Etne perdiderim quenq fine cæde meorum,
Tu quoq vulnus habes,at te quia fœmina,rebar
A ferro tutam, cecidifti & fœmina ferro.
Toto tuos idem fratres,te perdidit idem
Exitium Troia,noftric orbator Achilles.
At poftă cecidit Paridis,Phœbiq sagittis,
Nunc certe dixi,non eft metuendus Achilles. Nunc quoq mi-metuendus erat,cinis ipse sepulti In genus hoc fæuit,tumulo quoq; fenfimus hoftë, 505 Acacide fœcunda fui,iacet Ilion ingens, Euentuq; graui finita eft publica clades. Sed finita tamen,foli mihi Pergama restant, In curfuq meus dolor eft,modo maxima rerum Tot generis,natisq; potens,nuribusq,viroq, 510 Nunc trahor exul,inops,tumulis auulfa meorum, Penelope munus,quæ me data penfa trahentem Matribus oftendens Ithacis,hæc Hectoris illa eft Clara parens,hæc eft dicet Priameia coniux. Poft tot amiffos tu nunc quæ fola leuabas Maternos luctus,hoftilia busta piasti. Inferias hofti peperi,quo ferrea refto
Quidve moror,quo me feruas damnofa fenectus? Quo dij crudeles nifi quo noua funera cernam, Viuacem differtis anum:quis poffe putaret 520 Fœlicem Priamum poft diruta pergama dici? Fœlix morte fua eft,nec te mea nata peremptam Afpicit,& vitam pariter,regnum reliquit. At puto funeribus dotabere regia virgo, Condeturq tuum monimentis corpus auitis. $25 Non hæc eft fortuna domus, tibi munera matris Contingent fletus,peregrinæq hauftus arena. Omnia perdidimus,fupereft cur viuere tempus. In breue fuftineam,proles gratiffima matri Nunc folus,quondam minimus de ftirpe virili 530 Has datus Ifmario regi Polydorus in oras. Quid morör interea crudelia vulnera lymphis Abluere:& fparfos immitti fanguine vultus?
Dixit,& ad littus paffu procedit anili
Albentes lacerata comas,date Troades vrnam
Dixerat infœlix,liquidas hauriret vt vndas,
Afpicit eiectum Polydori in littore corpus,
Factaq threiciis ingentia vulnera telís.
Troades exclamant,obmutuit illa dolore,
Et pariter você,lachrymasq introrfus obortas
Deuorat ipfe dolor,durog fimillima faxo
Torpet, & aduerfa figit modo lumina terra,
Interdum toruos extollit ad æthera vultus,
Nunc pofiti fpectat vultum,nunc vulnera nati
Vulnera præcipue,feq armat,& inftruit ira.
Qua fimul exarfit,tanq regina maneret,
Vlcifci ftatuit,pœnæ in imagine tota eft.
Vtg furit catulo lactente orbata Leana,
Signac nacta pedu fequitur,que non videt hoftë,
Sic Hecube,poftq cum luctu miscuit iram,
Non oblíta animoru,annorum oblita fuorum,
Vadit ad artificem dira Polymneftora cædis,
Colloquiumą petit,nam se monftrare relictum
Velle latens illi quod nato redderet aurum,
Credidit Odryfius prædæg affuetus amore,
In fecreta venit,tum blando callidus ore
Tolle moras Hecube dixit,da munera nato,
Omne fore illius quod das,quod & ante dedisti
Per fuperos iuro,spectat truculenta loquentem,
Falfaq; iurantem,tumidaq exæftuatira.
Atq ita correpto,captiuarum agmina matrum
Inuocat,& digitos in perfida lumina condit,
Expilato genis oculos facit íra valentem,
Immergito manus,fœdatac fanguine fonti.
|