Du loquor,horror het,pars eft meminiffe doloris, Septem ego per noctes,totidem cruciata diebus Feffa malis,tendensq ad cœlum brachia,magno Lucinam ad nexos partus clamore vocabam. Illa quídem venit,fed præcorrupta,meumą, Quæ donare caput Iunoni vellet iniquæ. Vtq meos adiit gemitus,fubfedit in illa Ante fores ara, dextroq eft poplite leuum Preffa genu,digitis inter fe pectine iunctis Suftinuit partus, tacita quoq; carmina voce Dixit,& incœptos tenuerunt carmina partus. Nitor,& ingrato facio conuicia demens Vana Ioui,cupio mori,moturaq duros Verba queror filices,matres Cadmeides adfunt, Votaq fufcipiunt,exhortanturq dolentem. Vna miniftrarum media de plebe Galantis Flaua comas,aderat faciendis ftrenua iuffis. Officiis dilecta fuis,ea fenfit iniqua Nefcio quid Iunone geri,dumq; exit,& intrat Sæpe fores,diuam refidentem vidit in ara, Brachiac in genibus digitis connixa tenentem. Et quæcunq es ait,dominæ gratare,leuata est Argolis Alcmene,potiturq puerpera voto. Exiliit,iunctasq manus pauefacta,remifit Diua potens vteri, vinclis leuor ipfa remiffis. Numine decepto risisse Galantida fama est. Ridentem,prenfam ipfis dea fæua capillis Traxit,&e terra corpus releuare volentem Arcuit,ing pedes mutauit brachia prímos. Strenuitas antiqua manet,nec terga colorem Amifere fuum,forma eft diuerfa priori,
Quæ quia mendací parientem iuuerat ore, Ore parit,noftras domos,vt & ante frequentate 325 Dixit,& admonitu veteris commota miniftræ Ingemuit,quã fic nurus eft affata loquentem. Te tamen o genitrix aliena a sanguine veftro Rapta mouet facies,quid;fi tibi mira fororis Fata meæ referam quang lachrymæ,dolorą. 330 Impediunt,prohibento loqui,fuit vnica matri, (Me pater ex alia genuit )notiffima forma Oechalidum Dryope,quã virginitate carentem, Vimo dei paffam Delphos,Delonq tenentis Excipit Andræmon,& habetur coniuge fœlix. Eft lacus accliuis deuexo margine, formam Littoris efficiens,fummum myrteta coronant, Venerat huc Dryope fatorum nefcia,quoq Indignere magis,nymphis latura coronas, Inc finu pueri,qui non dum impleuerat annữ, 340 Dulce ferebatonus,tepidiq ope lactis alebat, Haud procul a stagno Tyrios imitata colores, In fpem baccarum florebat aquatica Lotos. Carpferat hinc Dryope,quos oblectamina nato Porrigeret flores,& idem factura videbar. 345 (Nang aderam )vidi guttas e flore cruentas Decidere,& tremulo ramos horrore moueri, Scilicet vt referunt tardi nunc deniq agreftes. Lotos in hanc nymphe fugiens obfcœna Priapi Contulerat verfos feruato nomine vultus. Nefcierat foror hoc,quæ cum perterrita retroIret,&oratis vellet difcedere nymphis, Hæferunt radice pedes,conuellere pugnat.
Nec quicquã,nifi fumma mouet,fuccrefcit ab imo,
Totac paulatim lentus premit inguina cortex. Vt vidit,conata manu laniare capillos, Fronde manu impleuit,frondes caputome tegebat, At puer Amphilus (nanq; hoc auus Eurytus illi Addiderat nomen) materna rigescere sensit Vbera,nec fequitur ducentem lacteus humor. Spectatrix aderam fati crudelis,opemą Non poteram tibi ferre foror,quantuq valebam Crescentem truncu,ramoso amplexa,morabar, Et fateor,volui fub eodem cortice condi. Ecce vir Andræmon,genitorq miferrimus,adfunt, Et quærit Dryopen, Dryopen quærentibus illis Oftendi Loton,tepido dant ofcula ligno. Affufiq fuæ radicibus arboris hærent, Nil,nifi iam faciem,&d non foret arbor,habebat Cara foror,lachrymæ mifero de corpore factis Irrorant foliis,& dum licet,oraq præstant Vocis iter,tales effundit in aera quæftus. Si qua fides miferis,hoc me per numina iuro Non meruiffe nefas,patior fine crimine pœnam, Viximus innocuæ,fi mentior,arida perdam, Quas habeo frondes,& cæfa fecuribus,vrar. Hunc tamen infantem maternis demiteramis, Et date nutrici,noftraq; fub arbore,fæpe Lac facitote bibat,noftraq; fub arbore ludat. Cuma loqui poterit,matrem facitote falutet, Et triftis dicat,latet hoc in ftipite mater, Stagna tamen timeat,nec carpat ab arbore flores, Et frutices omnes corpus putat effe dearum, Care vale coniux,& tu germana,patero. Et fi qua eft pietas,ab acutæ vulnere falcís,
385 A pecoris morfu,frondes defendite noftras, Et quoniam mihi fas ad vos incumbere non eft, Erigite huc artus,& ad ofcula noftra venite, Dum tangi poffum,paruumq attollite natum. Plura loqui nequeo,nam iam per candida mollis Colla liber ferpit,fummo cacumine condor, Ex oculis remouete manus,fine munere veftro Contegit inductus morientia lumina cortex, Defierat fimul ore loqui,fimul effe,diug Corpore mutato rami caluere recentes. 395 Dumq; refert Iole factum miferabile,dumq Eurytidos lachrymas admoto pollice ficcat Alcmene, flet & ipfa tamen,compefcuit omnem Res noua triftitiam,nam limine conftitit alto Pene puer,dubiaq tegens lanugine malās 400 Ora reformatus primos Iolaus in annos. Hoc illi dederat Iunonía muneris Hebe Victa viri precibus,quæ cum iurare pararet Dona tributuram poft hunc fe talia,nulli, Non eft paffa Themis,nam iam difcordia Thebe 405; Bella mouet dixit,Capaneusq; nifi ab Ioue vinci Haud poterit,fiento pares in vulnera fratres. Subductaqz fuos manes tellure,videbit
Viuus adhuc vates,vltus parente,parentem Natus,erit facto pius,& fceleratus,eodem, 410 Attonitusq malís,exul mentisq,domus, Vultibus Eumenidu,matrisq agitabitur vmbris, Donec eum coniux fatale popofcerit aurum, Cognatum latus Phegeius hauferit enfis Tum demu magno petet hoc Acheloia fupplex 415 Ab Ioue Callirhoe,natis infantibus annos
Addatneve necem finat effe vltoris inultam. Iuppiter his motus,priuignæ dona,nurusc, Præcipiet,facietą viros impubibus annis. Hæc vbi faticano venturi præfcia díxít Ore Themis,vano fuperi fermone fremebant. Et cur non aliis eadem dare dona liceret, Murmur erat,queritur veteres Pallantías annos Coniugis effe fui,queritur canefcere mitem Iafiona Ceres, repetitum Mulciber æuum Pofcit Erichthonio, Venerem quoq cura futuri Tangit,& Anchifæ renouare pacifcitur annos. Cui ftudeat deus omnis habet,crescitq; fauore Turbida feditio,donec fua Iuppiter ora Soluit,&o noftri fi qua eft reuerentia,dixit, Quo ruítís tantum ne aliquis fibi poffe videtur, Fata quoq; vt fuperet: fatis Iolaus,in annos, Quos egit,rediit,fatis iuuenescere debent Callirhoe geniti,non ambitione,nec armis. Vos etiam,quoq; vt hoc animo meliore feratis, Me quoq fata regunt,quæ fi mutare valerem, Nec noftrum feri curuarent Aeacon anni, Perpetuumq æui florem Rhadamanthus haberet Cum Minoe meo,qui propter amara senectæ Pondera defpicitur,nec quo prius,ordine regnat, Dicta louis mouere deos,nec fuftinet vllus, Cũ videat feffos Rhadamãthon,et Aeacon,annís, Et Minoa,queri,qui dum fuit integer æui Terruerat magnas ipfo quoq nomine gentes, Tuncerat inualidus,Deionideng iyuentæ Robore Miletum,Phœbog parente,fuperbum Pertimuit,credens fuis infurgere regnis,
« AnteriorContinua » |