Delcribit autem difceffum fuum ex vrbe, & vxoris, & cæcerorú suorum lachrymas, duramg & periculofam nauigationé fuam primo de Triftibus lóga epiftola, Quæ incipit. Cum subicillius triftifsima no&is imago &c. Præs terea primo de Ponro in epiftola ad Rufinú, eo in loco se exulare,vbi semper maxima forent frigora, summag inopia bonorum omnium his quericur versibus.

Orbis in extremi iaceo desertus arenis,

Fert vbi perpecuas obruta cerra niues. »
Nonager hic pomú,non dulces educae vuas.

Non salices ripa,robora monte virent.
Neue frecú laudes terra magisæquora semper

Ventorum rabie folibus orba cument.
Quocung aspicies campicultore carences,

Vafta,quæ nemo vendicet,arua iacent,
Hoftis adeft dextra,leuag a parte timendus.

Vicinog metu terrec vtrung latus.
Alcera bistonias pars eft fensura sagiceas,

Altera Sarmatica spicula missa manu.
Sui aút exilij duas fuiffe ait causas, Quag alteram vbic
facet.alcera semp supprimit,aic eni secundo de Triftibus.

Perdiderint cả me duo crimina,carmé, & error.

Alterius fa&i culpa silenda mihi eft, Persæpe igicur & libros de arte amandi composuiffe dolet , quod propterea Augusto odio effe cæparit.&alis quid vidiffe per erroré, vtobidin Scythiam relegacus fu. crit offenso Cæsare. Ait enim in fecundo de Ponco.

Neue roges,quæ sit ftultă,quá scripsimus arcem,

Innocuas nobis hæc vetat efle manus.
Et quid præterea peccarim,quærere noli.
Vt pateat fola culpa sub arce mea.

Etpaulo inferius.
Naso parum prudens aftem dum scribit amandi;
Do&rinæ precium criste magifter habec.

Et in tertio ad amorem.
Nec fatis hocfuerat, ftultus quo carmina feci.

Arcibus vt posses non rudis effe meis,
Pro quibus exiliú misero mihi reddita merces.
Id quog in extremis, & fine pace locis.

s

in eodé ficamoré fibi respondenté inducit in fomnis.

Vigs hæc,fic vrinam defendere cætera posses,
Scis aliud,quod te læserit,effe magis.

( Et in quarto ad Carum.
Ille quidem dixit,sed meiam Care niuali

Sexta relegatum bruma sub axe cenet.
Carmina nil plunt,nocuerüc carmina quondå.
Primag tam miseræ causa

fuere fugæ.
Secundo item de Tristib.aic.
Cut aliquid vidi:cur noxia lumina feci?

Cur incprudenti cognica causa mihi eft:
Inícius Adæon vidit line vefte Dianam.
Præda fuit canib.non minusille luis,

Etin eodem.
Carminag edideram,cum te deli&a notantem

Præteris cocies irrequiecus eques.
Ergo,quæ iuueni mihi non nocicura putaui

Scripta parum prudens,nunc nocuere seni.
Sera redundauit veteris vindicta libelli
Distal &ameriti tempore pena lui.

Erin Tertio.
Inícia quöd crimen viderunt lumina,ple&or,

Peccatumg oculos eft habuisse meum.
Non equidem coram poflum defendere culpam,

Sed partem noftri criminis error habet, qVbics igitur exilij causam tum libros de arte,tum erros rem fuisse comemorat. Quis vero ille error fuerit, nunc aperuic,ne magis Auguftus fibi irafceret, Verú quia(vtipe ait,Nicimur in veciti lemper,cupimus & negata, adnam id fuerit,plurimi scire conati funt, et conacur semp aliquis Quapropter suspicati sunt quidá curpe aliquod Augusti se crecum calu vidiffe Ouidiú, quod non placer, quia coc ies obiiciendo scelus,immicioté reddidiffet Cæsarem, quem lenire,& placare ftudebat. Alñ vero, quod Augusti filiam falso Corynnæ noie amauerit, quæ, vc Plinius, & Trans quillus scribunt,flagrauit adulteriorum infamia,& dams Data eft.Qua de relic Sidonius Poeta.

Er te carmina per libidinosa
Notum Nalo tener,Tomosg missum,

Quondam Cæsariæ nimis puellæ

Falso nomine subdicum Corynnæ. Quod non videtur, quia,fi ita effer, grauiter, & fciens ter in Augufti maieftatem deliquisset Ouidius,non,ut ipe vbiß scribit, per errorem, & inscienter. Præterea, Quam fi&o nomine Corynnam appellauir, poticum se teftatur in Amoribus libro primo dicens,

Singula quid referam:nil non laudabile vidi,

Ernudam prefficorpus ad vso meum.
Cætera quis nescit:lassi requieuimus ambo.

Proueniane medij sic mihi sæpe dies,
Quare si ea vel filia, vel nepris, vel ancilla Cæsaris, vel
quæcung alia fuerit,fic illi cara, ve proprerea Ouidiumi re-
legauerit,non error, sed scelus fuister, non inscius vidisec
crimen,sed sciens fecisset. Adde quod in eum errorem in
cidiciam senex.Corynnam uero iuuenis amauit.Sic enim
de se ipse quarto de Triftibus.

Carmina cum populo primú luuenilia feci.

Barba reseda mihi bisue, semelue fuit,
Mouerat ingenium coram cantata per vrbem

Nomine non vero di&a Corynna mihi.
Nec puro bic eam,quasigaudés nominaffet, fi eius mis
seriæ , & exilï fuissec causa, Credendum certe eft, aliquid
ab Ouidio per errorem visum,cognicúq, ve propterea ab
offenso Augufto fub arcis amacoriæ culpa Tomosrelega
tus sit,Sed quid nam illud fuerit,cum scri ipfe noluerit, ne
quicquam quærimus,præfertim cum,ne quęracur, fic ipse
iubeat.

Et quid præterea peccarim,quærere noli,

Vtpateat sola culpa sub arce mea Exulans aútin locis afperrimis,& perinhumanis,fæpe, Vtfalté in mitioré locum relegaret, peciit. Quanquam vel venia impetracuru se ab imperatore sperabat, quapropter co morcuo in quarto de Ponto sic dolet.

Cæperat Auguftus deceptæ ignoscere culpæ,

Spem noftram, terras deseruices simul.
Quale camen potui decælice Brúre recenti

Veftra procul policus carmen in ora dedi.
Quæ prosit piecas

vtinam mıhı;fitg malorum
lam modus, & facræ mitior ira domus.

Ec in eodem numen Augusti rogat, vt sibi ignofcatur, & præsertim cum de illo nouo deo fa&o libellum scripses tit, aič enim.

Tu cerce scis hæc superis ascite, vides

Cæsar,&eft oculis subdica terra tuis,
Tu noftras audis inter conuexa locatus

Sydera, sollicico quas damus orepreces,
Peruenient illuc,& carmina forsitan illa,

Quæ de te scripsi cælice facta nouo.
Auguror bis igitur fle&i cua numina,nec tu

Immefito nomen mice parentis habes. Scripfit ante exiliú Heroidú epiftolas plurimas.Deamo ribus ad Corynnä libros quing, ởs poftea diligétius recos gnicos in treis redegit, Quod sic ipfe in primo eorundé.

Qui modo Nasonis fueramus quing libelli,

Tres sumus,hocilli prætulic autoropus. T De atte amandi libros treis, de remedio Amoris libros duos. Transmutationů libros quindecim,quos, quia non emendauerat,cum iratus, viipse aic studio, carminibus fuis, cum Tomos relegaretur . sua manu combufsit, cum aliis quibusdam placituris. sed quia exfcripti fuerant ante, plurimis exemplis.Propterea sic ipse primo de Triftibus.

Grata cua eft pietas, sed carmina maior imago

Suntmea,quæ mando qualiacung legas.
Carmina mutatas hominum dicentia formas,

Infælix domini,quod fuga rupit opus.
Hocego discedens,ficut bona multa meorum,

Ipfe mea posui mæftus in igne manu.
Vto cremaffe suum fercur sub ftypice natum

Theftias,& melior inatre fuiffe soror,
Sic ego non meritos mecum pericura libellos

Imposui rapidis viscera nostra rogis.
Vel qeram musas, vecrimina nostra, perosus,

Vēl quod adhuc crescens,& rudecarmen erat.
Quæ,quoniá non funt penitus sublata,fed extant.

Pluribus exemplis scripta fuisse reor,
Nunc precor, ve viuant, & non ignaua legentem

Ocia dele&ent,admoneantæ mei.
Non tamen ifia legi poterunt pacienter ab yllo,

Nesciachis summam,liquis abesse manum.

Ablatum mediis opus eft incudibus illud,

Defuit & scriptis vltima lima meis.
Et veniam prolaude peco,laudatus abunde,

Non fastiditus si tibile&tor ero.
Hos quog sex versus in prima fronte libelli,

Si præponendos effe pucabis,habe.
Orba parente suo quicung volumina cernis,

His faltem veftra detur in vrbelocus.
Quog magis faueas,non funt hæcædita abipso,

Sed quali de domini funere rapta sui. 2
Quicquid in hisigicur vitr rude carmen habebit,
Emendaturus, li licuiffet,eram.

T Item in tertio.
Sunt quog mutacæ ter quing volumina formæ

Carmina de domini funere rapta sui.
Illud opus potuit,fi non prius ipse periffem,

Certius a summa nomen habere manu.
Nuncincorre&um populi peruenirin ora

In populi quidã li tamen ore mei eft,
Scripfit & Nedeam tragedia,de qua maxie & a Quin-
tiliano,et a Cornelio tacito laudatus eft. Ait enim Fabius,
Ouidij Medea oftendit, quantú vir ille præftare potuerit.
si ingenio suo téperare, o indulgere maluisset. Súmo etiá
eu fuiffeiudicio oftendit Seneca in fecúdo declamacioni
ficinquiés, Rogat'aliquádo ab amicis fuis, vt collerer tres
versus, peciuic inuicé,ut tres exciperet,in quos illis nihil lis
ceret. Confcripferât illi,quos tolli vellent secreto, hic quos
tutos effe vellet, In verise Codicellis iidem versus erant.
Ex qbus primü fuiffe narrabat Albinouanus pedo,qui ins
ter arbitros fuit, Semibouég virum , semiuirúg bouem.
Gelidů Boream, Gelidú nomen.ex quo apparet summi
ingenij viro non iudiciú defuiffe ad compefcendú licen-
tiam carminú suorum,sed animum. Aiebat icem deterio
rem effefaciem, in qua nonaliquis neuus inefser. De Mes
dea Tragedia ipfe fic meminit tertio de Triftibus.

Et dedimus tragicis scriptum regale Cothurnis,

Quæ& grauis debet verba Cochurnus habet. Compoluit & librum in malos poetas, qui non extat. teem in exilio epiftolam cósolatorism ad Liuiam Augus fti de morte Drusi.De Triftibus etiä libros quing. De Pon