Qui sequitur, libro sonides per Colcha venena Cum patre convivit, mors Peliæque datur. Medeam ducit profugam male credulus Ægeus. Contra Dictæos acus huic socius, Dira lues cui comminuit pecudesque virosque ; Unaque est Cephalus, Procridis hostis amans. Mutata uxorem qui turpiter ipse figura Decipiens, vecors noluit esse probam.
Octavo Scylla in cirin mala vertit amore; Dein Ariadneo stamine, non merito,
Theseus servatur; nympha at periisset, Iacchus Ni foret. Icarium fit mare; turbat aper; Enarratque Achelous Echinadas, alter at ipsi Baucida: multa fames tunc Erisichthonia Metraque, ceu Proteus, variabilis occupat ob rem ; Imminet extremo Deianira libro.
Amphitryoniades nono Deus evolat Eta,
Stasque, Licha, scopulus. Mox adit Eurytida
Alcmene, motamque Galanthida dicit; et illa, Ut lotos Dryope floreat ipsa soror.
Jamque Iolaus adest, juvenis novus, atque superbus Phœbo Miletus, factaque Byblis aqua
Ob fratrem; nec abest, quam, quo frueretur Ianthe, Reddidit e tenera virgine Diva virum.
Intrat amans Orpheus decimo mala regna Silentum, Nec tamen ad Superos permeat Eurydice. Jam liquido vatis modulamine cuncta moventur: Atti, adstas; adstas tu, Cyparisse puer, Ambo mutati: canitur Jovis inde minister;
Pygmalion; Myrrhæ non revocandus amor;
Tuque, placens ipsi Veneri, male pulcher Adoni; Tuque, uni, virgo, mitior Hippomeni.
Undecima Orpheam lugere volumina mortem Instituunt: asinum fingit Apollo Midam, Ilion et condit. Telamoni traditur uxor Hesiona, Æacidæ vix superata Thetis. Tunc ad Ceycem convertitur Halcyonemque Carmen, et ad Morphei somnia vera nimis. Illi mox alis, velut Esacus, aera pulsant, Priamides, verso corpore factus avis.
Troïa, qui sequitur, bella exhibet, Iphianassam, Et Centaurorum prælia sæva liber,
Cycnum, ac Nelei, mutantis in omnia mire, Fata Periclymeni; mox tua, nate Dea, Funera, nolentes quem Peleus almaque mater Armârant, notum munere Lartiadæ :
Nam Paris ignavus fortem percussit Achillem, Obvertente ipso spicula certa Deo.
Pelidæ ambierint ut Ulysses mitis et Ajax Arma, liber pandit tertius a decimo.
Pergama conflagrant; Hecube canis induit ora, Auroræ volucris gnatus, ut interiit;
Ipse relicto Anio Scillan fugit atque Charybdin Æneas; sequitur quos Polyphemus amans, Acidis exstinctor teneri, dictusque per herbas Piscator pelagi Glaucus adîsse Deos.
Simia jam Cercops factus legiturque Sibylla, Inque fera ripa solus Achæmenides, Cyclopi elapsus. Læstrigona viderat alter,
Mox Circen. Pici tum subit historia,
Et Diomedei numeri. Cythereïus heros
Cum ratibus vertit: calx habet Iphin, habet
Te, Vertumne; Deam junctam tibi; denique regem, Cujus, avi, cepit Romulus imperium.
Extremo rex est sapiens Numa Pythagorasque Codice, quique fuit Virbius Hippolytus, Cum Cipoque Tages vates. Deus inde salutem Sub serpente latens reddidit ut Latio, Magno est in populis Epidaurius hospes honore. Fit majus: Deus est Julius urbe sua Cæsar, at in cœlo sidus micat; inque relicta Augustus terra sceptra paterna tenet.
Tot res tam varias vinclo conjunxerit uno Ut Pelignus olor, quæris, amice? legas. Ista viri vis arsque: cadavera nolo poetas,
Grammaticus partes quæ secet in vapidas.
Tu, dedit ut sese, totum accipe; nec male rimans In Nasone mihi quærito Virgilium.
Non una est facies Naturæ: mutat, et audet Quidque, nec in solita vertitur usque via,
METAMORPHOSEON Liber octavus
Liber nonus
Liber decimus
Liber undecimus
Liber duodecimus........
Liber decimus tertius
Liber decimus quartus...........
INDEX rerum quas continent libri quindecim Metamorphoseon METAMORPHOSEON Argumenta, quæ librum quemque octo carminibus exprimunt
« AnteriorContinua » |