Esset, erat dubium: postquam paulo appulit unda, Et, quamvis aberat, corpus tamen esse liquebat; Qui foret, ignorans, quia naufragus,omine mota est: Et, tamquam ignoto lacrimas daret, “Heu! miser," inquit, factum 721 “Quisquis es, et si qua est conjux tibi!” Fluctibus Fit propius corpus : quod quo magis illa tuetur, Hoc minus et minus est amens sua: jamque pro pinquæ 11 . 719. Qui foret, ignorans.] Oblitus sui esse videtur Ovidius. Jam edocta erat Halcyone certissimo somnio mortem mariti; cur ergo nunc demum omine movetur ? Melius statim de marito suo cogitâsset. Apud Lucianum oberratis terris omnibus, non potuit maritum reperire; quare etiam mutata circumvolat maria. 723. Est amens sua, etc.] Ita de suo codice Heinsius constituit versum. De est sila, vide iii. 689. ad vir meum. Cic. ij. Tuscul. 10, Nec minus illud acute, quod animi affectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam, eandemque dementiam.” 728. Adjacet undis Facta, etc.) Portus manu et arte facti notatio, quam Juvenal. Sat. xii. circumscribit: positas inclusa per aquoru moles, Tyr rhenamque Pharon, porrectaque brachia 731. Insilit huc.] Nonnulli huic ; Stringebat summas ales miserabilis undas. XI. Hos aliquis senior circum freta lata volantes 746. Halcyon (Linnæo Alcedo Ip fer. Etiam præbere sic usurpatur. sida) avis marina, paulo amplior pas Nepotibus, ut vi. 138. Nidos faciunt sere, rostro longo et tenui. Quoniam in cavernis vel scopulorum (Propert. maş cum una femella vivit, eaque ex III. v. 15.) vel litorum. Inde quum tincta colebs manere credebatur, sæpe a fluctibus auserantur, aves ipsæ propterea a poetis in amoris perpetui, eos imponere aquæ (pendentibus æquore conjugiique honesti exemplis numera nidis) credebantur. tur. Eum autem instinctum Noster 749—795. Æsaci fabula adjecta rursus e fabulis repetit ver.743. Pa videtur hæc superiori maxime propteriunt illæ aves tempore hiberno (recen rea, ut transitus facilis esset ad res tiores tradunt ineunte Aprili) per sep Trojanas; et commode adjecta, quia tem, aut secundum alios quatuordecim et mergi aves marinæ. Confer Apoldies; Plinius, x. 32: “ Faciunt autem lodorum, Ill. xii. 5. unde apparet, septem ante brumam diebus nidos, et hæc quoque varie olim esse tradita. totidem sequentibus pariunt," qui dies Circum freta, etc. Mihi quoque satis halcyonides dicebantur aut halcyonia, placet MS. Florent, S. Marci lectio, iisque mare erat placidum ; Theocri- junctim freta lata volantes, quo servati tus Id. vü. 57; Hyginus, fab. 65; Se. eorum etiam post transformationem neca Agam. 670. Tunc Æolus præ amores bene, et ita ut Noster solet, stat üs æquor, concedit iis, permittit, notantur. Sic iv. 599. Cadmus et ut ibi nidos faciant; Phædrus, II. viii. Harmonia in serpentes mutați juncto astare hospitium, ubi vid. Schef volumine punt. Sic etiam xi, 64. 16. Spectat, et ad finem servatos laudat amores. 750 Proximus, aut idem, si fors tulit; “ Hic quoque,” dixit, [rentem, Quem mare carpentem, substrictaque crura geAspicis, ostendens spatiosum guttura mergum, Regia progenies: et si descendere ad ipsum Ordine perpetuo quæris, sunt hujus origo 755 Ilus, et Assaracus, raptusque Jovi Ganymedes, Laomedonque senex, Priamusque novissima Troja Tempora sortitus: frater fuit Hectoris iste; Qui nisi sensisset prima nova fata juventa, Orpheus et Eurydice apud inferos con quibus afficitur et affligitur. Illus, junctis spatiantur pussibus ambo. Ele Hectorem, cujus mater Hecuba vel gantior etiam est illa lectio, quam ut Dymantis, vel Cissei filia. Illud sea librario profecta videatur. Ea re quitur Homerus, hoc Euripides. Apud cepta volure freta dictum erit, monente A pollodorum d. 1. Priamus ex Arisba, Burmanno, ut ire, currere maria et Meropis filia, gignit hunc Æsacum, similia. mox, spreta illa, ducit Hecubam. 751. Si fors tulit, forte, fortasse, Umbrosa. Heinsius conjicit undosa, nil aliud : vide ad i. 297. Mare car. propter quod fontibus etiam Ida celepere, sicut carpere campum, aera. Et bris fuit, sic et xiii. 324 ; alii sine fonceleriter admodum super superficiem tibus Ide, pro frondibus : sed umhross maris volare traditur mergus, Lindæo commune montium epitheton, oïpka Mergus Merganser, Nobis Seerabe et σκιόεντα sepe apud Ηomerum. AcTauchergans ut iii. 216. cedit, quod Ida magnas silvas habuisse 755. Quæris, cupis, vis descendere. traditur: vide Burmannum, et conf. Perpetuo, non interrupto. Sunt hujus not. ad xiii. 324. Mox negotium fa• origo pro vulgari, originem ducit ab cessunt verba Granico nata bicorni. his : origo etiam auctor est, auctor ge MSS. plerique, Gracili conata bicorni. neris. Ab hoc tamen ordine perpetuo Raph. Regius monet, bicorne esse in. abesse possent Assaracus et Gany. strumentum rusticum. Audio; sæpe medes, fratres Ii, filii Trois. Ilus au enim furcæ bicornes in supellectile rustem Laomedontem genuit, cujus filius tica commemorantur, ut vii. 650. Priamus. Tempora etiam hic de ca Hinc potuit Noster bicorne substantive lamitatibus accipienda, de excidio. dicere, ut crinale v. 53. Addit GlaSed melius hoc additamentum omisis. reanus parturientes solere, si nemo jis set, quia seq. demum libro transitur adsit, ad aliquid fulciri : id quoque ad bellum Trojanum. potest credi. Et furtim, ia solitudine, 759, Sensisset.) Florent. S. Marci pariebat Alexirhoe, ut olim Latona, Cui nisi cessisset (ita et nostri Regii ;) in cujus partu truncus palmæ vices Heipsius conjicit cessissent, obtigissent; sellæ obstetricariæ præstabat; Calliverum sensisset, non mutandum est. machus, h. Del. ver. 210. Ita de Sentire dicitur quis ea, quæ experitur, scriberetur hic actus mulieris parientis, Forsitan inferius non Hectore nomen haberet; 760 quæ furcă bicornis ministerio levata puto; et quum plerique codices, et sit: atque hoc vult etiam Schirachius: nostri etiam Regii in id unum gracili sed de verbo conata silent omnes. conata bicorni consentiant, hæc sola Quid enim hoc est, mulier pariens co lectio servanda mihi videtur. natur gracili bicorni? Facilius forte 764. Oderat hic urbes.] Confer verexpediri posset, connisa bicorni. Sed sum 146. Colebat hoc loco ita sumppræcedit enixa ; et levata, quod pro sisse videtur Lactantius ut ibi monui; prie de parientibus usurpatur, versus nam in Argum. hæc habet: urbanum respuit. Heinsius igitur recepit, quod apparatum cultumque quum silvis et et Pierius Valer. lib. iij. Hierogl. cap. labori postposuisset. Erat idem inter9. suaserat, Granico nata bicorni. pres somniorum, qui Paridem fratrem Quod cur merum versus complemen exponi jussit; Apollodorus. Nitorem tum a Schirachio dicatur, non video : aularum post Lucret. ii. 24 sqq. præsæpe enim ita additur nomen patris : clare describit Virgilius, Georg. ii. neque negari potest, Granicum, nobi 463. et Cul. 61. Nitere passim de lem Phrygiæ fluvium, etiam in mytho ornatu ædium et divitiis; Tibullus, logia occurrere. Cornua vero fluviis IV. i. 183. quum magnis opibus domus tribui ipsi docuimus ad is. I. Sed hoc alta niteret. Inambitiosa, ubi nemo me offendit, quod pro arbitrio, nulla ambit honores gratiasque potenlum : probabili causa allata, locus ita mu quo voc. quod ab ipso Ovidio factum tatus est. Eodem enim jure alius aliud observant, bene natura et simplicitas fluvii nomen hic intrudere possit. agricolarum notatur ; Horatius, II. Certe Burmannus suadet, Sagari cog Serm, vi. 16. Ergo ubi me in montes et nata bicorni; Sagarium aut Sagarim in arcem ex urbe removi, Non mala me fluvium dictum esse a Sagari, Myndo ambitio perdit. nis et Alexirhoes filio, qui potuerit 767. Agreste, durum et invenusfiliam habuisse ex matris suæ nomine tum. Captare puellam, eam ubique Alexirhoen dictam. Sagarim porro quærere, omnem operam dare, ut eam dici bicornem, forte quia duobus ostiis videre, et cum ea colloqui possis : vide in mare exierit. Quamquam vir doc, Fast. vi. 334 sqq. Hesperien. Sic tiss. Gierig non viderit cur Heinsii vulgo; Planudes 'Hrepiny. Regii emendatio merum versus complemen nostri Eperien; ita et plurimi vet. teste tum a Schirachio fuerit dicta, attamen Heinsio. Cebrenia, pars Trojanæ terejusdem ipsius Gierig sententiam se ræ, ubi fluvius Cebrenis. Secundum cutus, pro arbitrio et nulla probabili Apollodorum duxit Asteropen aut, ut causa allata mutatum hunc locum aliexhibent, Steropen, Cebrer filiam. Pectus habens, silvas captatam sæpe per omnes Aspicit Hesperien patria Cebrenida ripa, Injectos humeris siccantem sole capillos. 770 Visa fugit Nymphe, veluti perterrita fulvum Cerva lupum, longeque lacu deprensa relicto Accipitrem fluvialis anas: quam Troïus heros Insequitur, celeremque metu celer urget amore. Ecce latens herba coluber fugientis adunco 775 Dente pedem strinxit, virusque in corpore liquit. Cum vita suppressa fuga est: amplectitur amens Exanimem, clamatque, “ Piget, piget esse secutum: 778 Sed non hoc timui; nec erat mihi vincere tanti. Perdidimus miseram nos te duo: vulnus ab angue, A me causa data est: ego sim sceleratior illo, Ni tibi morte mea mortis solatia mittam." Dixit; et e scopulo, quem rauca subederat unda, Se dedit in pontum: Tethys miserata cadentem Molliter excepit, nantemque per æquora pennis Texit; et optatæ non est data copia mortis. 786 Indignatur amans invitum vivere cogi, Obstarique animæ, misera de sede volenti 772. Cerva.] Quidam ugna. Regii 788. Sedes, corpus. Cic. Tusc. i. nostri cerva. Hoc recte se habet, nam 24. domicilium ; Lactant. ii. 3. Tecepet cervi, luporum præda rapacium Ho taculum ; Æsch. Socr. ii. 5. Orīvos. rat. IV. Od. iv. 50; I. Od. xv. 20. Assumere alas eliam xii. 1. pro simplici ubi eadem similitudo. Celeremque, sumere; Art. Amat. ii. 142. assumpta etc. i. 539 sq. Sequentia aliter habet lyra ; Velleius, 1. xi. 1. assumptis Apollodorus: duxit enim eam uxorem, regni insignibus. Mox ingeniose ex• et revbūv årobavovoav d twovebon, plicatur natura mergi. Pro subvolat, lugens mortuam in avem mutatus est. Cantab. habet erolat ; utrumque ver. 781. Vide ad 702. Mittere solatia, bum significat in altum volare. Regii ut mittere inferias, munera umbris. nostri subvolut, quod rectius censeo; 783. Rauca, raucum sonum faciens, nam ex eo quod Cicero, Tusc. i. 40. ut raucum es. Se dedit, se præcipi. dixerit: si hæ sursum rectis lineis in tavit; plenius Virgilius, Georg. iv. cælestem locum subvolant, non inde se828. se juctu dedit aquor in altum. quitur apud omnes bonæ notæ alios |