Malum pro bono redditum.
Mitis animus & à cæde abhorrens.
Mutabiles in varias formas.

N.
Nouercale odium,

P.
Patientia laborum, & dolorum.
Patriæ charitas.
Patrocinium innocentiæ.
Perfidia.
Pietas.
Proditio.

R.
Raptus virginum ad connubiuna.

S.
Superbia.
Suspicio.

T.
Temeritas. vide Audacia

V. Vaticinium. Virgines ftuprum refugientes, vide Calticase Vindicta adulterij. Virginitatis amislæ pæna,

Z. Zelotypia.

Amicitia

A.
Amicitia, & amor.
Aturalem esse appetitionem amicie
tię,eiusq; dulcedinem,vt aliarum re-

rum , nobis innatam efle, docet laudatissimus viuendi præceptor Seneca, epist. 9. his verbis. Quomodo folitudo in odio eft; ficin

dula cedine appetitio societatis. Quomodo hominem homini natura concilar: fic ineft huic

quoque reiftimulus , qui nos amicitiarü appetentes facit. Lib.autem de Trans quillit. animi capite 7. fidelem amicitiam his verbis commendat. Quantum bonumest, vbi funt præparata pectora, in qua turò secretum omne descendat , quorum fcientiam minus quam ruam timeas ; quorum fermo sollicitudinem leniat; fententia confilia um expediat; hilaritas tristitiam dißipet; conspectus ipfe delectet?

Amicorum coniunctissimorum paria, quæ à poëtis, maximè verò ab hoc noftro, & quidem crebrius, prædicantur, sünt Theseus & Pirithous, Pylades & Orestes, Nisus & Euryalus, Patroclus & Achilles. Vide 1. Trist. 4. Item 2. Ponti col. 3. & S. In horum rebus falsa , seu fieta veris admisceri certum est. Vt quæ de defcensu Thesci cumPirithoo ad inferos dicuntur: & quæ tam multa de Nilo & Euryalo lib.9.

can

cantat Virgil. Lege Annotat. in Progymnasma XL. Volum. meill, vbi plura amicorum paria in mediú atculi:&ex Plutarcho docui, quam. obrem ardens amor non nisi inter duos constarę possit. Adiunge illis paribus, quos ex historiis adducit Ioannes Scoppa,collectan. cap. 10. Item S. Chryfoftomum, & Bafilium, non illum Cæfareæ , qui Magni cognomentum sortitus est, sed Seleuciæ Episcopum. In priore Erasmus, Germanus Brixius ,aliique decepti sunt:id quod aliquot rationibus demonstrat in Annalibus suis Cæfar Baronius. Tomo 4. ad annum Christi 382. De posterioris autem episcopatu quis fuerit,incertum relinquit.Epi scopum creatum ipsemet Chrysostomus initio librorum de facerdotio, fiue (quæ verior est inscriptio) de officio Episcopi, difertè indica Basilio autem Cæsariensi, clarissimo Ecclesia Doctori adiunge alterum, vel superiorem claritate nominis Gregorium Nazianzenum cog. nomento Theologum, & ex huius in illum copiosissima laudatione, nec nonex epistolis ad eâdem, quantopere mutuum dilexerint, perfpice. Sanè Apoleget. III. eam amicitiam fraternæ coniunctionis vinculum superasse diçit. Nota scitè dictum ex Stobxo. Toodod ga φιλάθαμελένιάς τα σφόδρα φιλών γίνεται. Multum velle amari, multum amantis eft indicium.

Allenti

Assentieur Plinius epist. 3 1. lib.7. Neque enim inquit , ferè quisquam exigie illud ( diligi) nifi qui facit.

SIRENE s Proserpinæ sodales amantissimæ, cum raptam toto orbe quærerent, nec vfpiam inuenirent,deos orarunt , vti in volucres muratæ , etiam per mare poffent illam requirere. Dederunt hoc Dij, fic tamen, vt vox humana , & facies virginca remanerente Metam. lib. s.

Amor, & fides coniugalis. Antequam exempla produco, quid grauis, & vetuftus doctor Tertullianus lib. 2. ad vxorem de felicitate matrimonij Christiani scribat, operæ pretium est audire. Vnde fufficiam ad enumerandam falicitatem eius matrimonij, quod Ecclefia conciliat, o confirmat oblatio , e confignae fum angcli renunciant , paterratum haber?nam nec in terris fili

, fine consensu patrum ritės a iure izbene. Quale iugum fidelium duorum unius spei, vnius voti, vnius difciplina, eiufdem feruitutis? ambo fratres, ambo conferui, nulla spiritus carnisue discretio. Atquin verè duo

in carne una. vbi caro vna , vnus & fpiritus, Simulorane, fimul volutantur, eo fimul ieiunia tranfi. gunt,

alterutro ducentes, alterutro hortantes. In Ecclefia Dei paricer, in connubio DE Ipariter,in angue flys, o refrigeris pariter, neuter alterumcelat, neue

ter alte

ter a!terium vitat,neuter alteri grauis eft &c. Veteres quoque Iunoni, quam coniugij Præsidem constituebant, facrificantes, fel hoftiæ adimebant, quò significarent, ab amore coniugali abeffe omnem amarulentiam oportere.

ALCESTIS Admetum Thessaliæ regem
virum fuum adeo in amore habuit, vt cum
is ægrotarst,confultumq; oraculum responde
rer, conualiturum , fiquis propinquorum in
eius locum decedere veller, recusantibus cæ-
teris omnibus, ipsa se alacriter morti obrule-
rit. Extat sub cius nomine tragedia Euripidis,
vbi mortem ab ea depellit Hercules, ac vi-
uam marito restituit à sepulchro. Valer. Max.
lib. 6. cap. 4. Tib. Grachi exemplum produ-
cens, qui Corneliæ suæ, quam fuam sibi vi
tam produci maluit, vide quomodo in Adme.
tum vt crudelem exclamçt. Meminit huius fi.
delitatis 3. Pont. 1. ad vxorem.
Simea mors redimenda tua ( quod abominer Defety
Admeti coniux , quà fequereris, erdi.

Et 3. de Arte.
Fata Therethiade coniux Pagafaa redemit,

Prog viri est vxor funere lata fui.
Seneca epift. 104. fe magnoperè, & tenere
Rdmodum à Paulina sua dilectum fignificat.
Hoc ego, inquit, Paulina mea, dixi quæ mihi via
letudinem meam concmendat. Nam eum friam

fpiritums