ORATIO VLYSSIS.
Nihil hac Oratione υβρικώτερον Ad quam pertinet, quod in Hy- percrit. verè affirmauit Scalig. Armorum quoque iudicium, in- quit, propter fummum, ac ra- rum artificium eft admirabile Artificiofa vtique mirum in mo- dum, & admiratione digna, atq; ad verbum edifcenda eft hæcora- tio. Vtriusq; artificium declarat Georgius Sabinus; hanc etiam maga peaza: ficut ambas Vitus A- merpachius: Ambas & Anthifte- nes Sophista cópofuit, quas Gui- lielm. Canterus in latinum con- uertit: fed nihil ad Ouidium. Præterea fcias velim, orationes hafce, nifi antea lecta Iliade, nec D 2 intel-
intelligi fatis,nec explanari poffe. Idem eruditus Magifter affirina-
Inierat Telamone fatus, vulgi, fecutum vltima murmur erat: donec Laërtius heros Afticis, arg, oculos paulum tellure moratos Suftulit ad proceres; exfpectatog refoluis Ora fono: neque abest facundis gratia dictis. Si mea cum veftris valuiffent vota, Pelafgi, Non foret ambiguus tanti certaminis hæres, Túque tuis armis, nos te poteremur, Achille. Quem quoniam non aqua mihi, vobísque negaruns Fata (manug fimul veluti lacrymantia terfit Lumina) quis magno melius fuccedet Achilli, Quam per quem magnus Danais fucceßit Achilles? Huic modo ne profit, quod, ut est hebes, effe videtur. Neue mihi noceat, quod vobis femper, Achini Profuit ingenium, meag hæc facundia, fi qua est, Que nunc pro domino, pro vobis fæpe locuta est, Inuidia careat; bona nec fua quis recufet.. Nam genus,& proauos,& quæ nó fecimus ipfi, Vix ea noftra voco: fed enim quia rettulit Aiax Effe louis pronepos, noftri quoque fanguinis auctor Iuppiter est, totidemá gradus diftamus ab illo. Nam mihi Laërtes pater est, Arcefius illi,
Iuppiter buic: neg in his quisquam damnatus, & exul. Eft quoque permatrem Cyllenius addita nobis
Altera nobilitas. Deus est in vtroq parente. Sed neque materno quod fum generofior ortu, Nec mihi quod pater eft fraterni fanguinis insons, Propofita arma peto: meritis expandite caufam. Dummodo quod fratres Telamon, Peleusque fuerunt, Aiacis meritum non fit,nec fanguinis ordo, Sed virtutis honor fpolys quæratur in iftis. Aut fi poximitas, primusque requiritur hæres, Est genitor Peleus, est Pyrrhus filius illi. Quis locus Aiaci? Phthiam hac, Scyronue ferantur. Nec minus est ifto Teucer patruelis Achilli: Non petit ille tamen. Num, fi petat, auferat illa? Ergo operum quoniam nudum certamen habetur, Plura quidem feci, quam quæ comprendere dictis In promptu mihi fit,rerum tamen ordine ducar. Prafcia venturi genitrix Nereia lethi Dißimulat cultu natum, & deceperat omnes». In quibus Aiacem, fumpta fallacia veftis. Arma ego femineis animum motura virilem Mercibus inferui, neq adhuc proiecerat heros Virgineos habitus, cum parmam haftámque tenenti Nate dea, dixi, tibi se peritura referuant Pergama: quid dubitas ingentem euertere Troiam? Iniecique manum, fortemque ad fortia mifi. Ergo opera illius, mea funt.ego Telephon hafta Pugnantem domui, victum, orantema refeci.. Quod Theba cecidere, meum est. me credite Lesbon, Me Tenedon, Chryfenque, & Cillan Apollinis vrbes,
Et Syron cepiffe. Mea concussa putate. Procubiffe folo Lyrneẞia monia dextra. Vtque alios taceam, qui fauum perdere poffet Hectora nempe dedi, per me iacet inclytus Hector. Illis hæc armis, quibus est inuentus Achilles, Arma peto: vino dederam, post fata repofco. Vt dolor vnius Danaos peruenit ad omnes, Aulidáque Euboicam complerunt mille carina, Expectata diu nulla, aut contraria claßi Flamina funt, dirag iubent. Agamemnona fortes: Immeritam faua natam me&tare Diana, Denegat hoc genitor, diuisque irafcitur ipfis, Atque in rege tamen pater eft. ego mite parentis Ingenium verbis ad publica commoda verti Nunc equidem fateor, faflog ignofcat Atrides, Difficilem tenui fub iniquo iudice cauffam.. Hunc tamen vtilitas populi, fratérque, datique Summa mouet fceptri, laudem vt cum fanguine penfet Mitter ad matrem, qua non hortanda, fed astu Decipienda fuit: quo fi Telamonius iffet, Orba fuis essent etiam nunc lintea ventis. Mittor & Iliaças audax orator ad arces, vifa intrata est alte mihi curia Troia, Plenaque adhuc erat illa viris. Interritus egi, Quam mihi mandarat communis Gracia cauffam, Accusóque Parin, predámque Helenámque repofco, Et museo Priamum, Priamog Antenora iunctum. At Paris, & fratres, & quirapuere fub illo,
Vix tentière manus ( fcis hæc Menelae ) nefandas, Primique lux noftri tecum fuit illa pericli. Longi referremora eft, que confilioque manú que Valiter feci fpatiofi tempore belli.
Postacies primas urbis fe mænibus hoftes Continuere diu, nec aperti copia Martis Vlla fair, decimo demum pugnauimus anno. Quid facisintered, qui nil nifi prælia nofti?. Quis tuus vfus erat? nam fimea facta requiris, Hoftibus infidior, foffas munimine cingo, Confolor focios, longi tadia belli
Mente ferant placida: doceo quo fimus alehdi, Armandique modo: mittor quo poftulat vfus Ecce louis monita deceptus imagine fomni. Rex iubet incepti curam dimittere belli. Ille potest auctore fuam defendere vocem.. Non finat hoc Aux, delendaque pergama pofcat, Quodá poteft, pugner: cur not remoratur ituros? Cur non arma capit? det quod vaga turba fequatur. Non erat hoc nimium, nunquam nifi magna loquenti Quid quod ipfe fugit? vidi, puduitý videre, Cum tu terga dares, inhoneftaque vela parares. Nec mora quid facitis? que vos dementia, dixi, Concitat, focy, captam dimittere Troiam? Quidue domum fertis decimo nifi dedecus anno?. Talibus atq alys, in qua dolor ipfe difertum Fecerat, auerfos profuga de claffereduxi Conuocat Atrides focios terrore pauentes,
« AnteriorContinua » |