Imatges de pàgina
PDF
EPUB

ECTIO

I

P. OVIDII NASONIS

METAMOR
PHOSEON

LIBER XV.

Romulum excipit Numa Pompilius. Eius rerum naturæ pernofcendæ cupiditas.

Queritur

Varitur interea quis tanta pondera molis
Suftineat, tanto queat fuccedereregi.
Deftinat imperio clarum prænuntia veri
Fama Numam. Non ille fatis cognoffe Sabina
Gentis habet ritus, animo maiora capaci
Concipit,& quæ fit rerum natura requirit.
Huius amor cura, patria, Curibusá relictis
Fecit, vt Herculei penetraret ad hofpitis vrbem.
Graia quis Italicis auctor pofuiffet in oris
Mania quærenti, ficè fenioribus vnus
Rettulit indigems, veterà non infcius auis

Crotonis

Crotonis oppidi origo.

Diues ab Oceano bobus Ioue natus Iberis
Littora falici tenuiffe Lacinia cursu
Fertur,& armenta teneras errante per herbas
Ipfe domum magni, nec inhofpita tecta Crotonis
Intraffe, &requie longum releuaffe laborem,
Atg ita difcedens, auo, dixisse, nepotum
Hic locus urbis erit: promissag vera fuerunt.
Nam fuit Argolico generatus Alemone quidam
Mycilus, illius diis acceptißimus eui.
Hunc fuper incumbens preffum grauitate foporis
Clauiger alloquitur: lapidofas Aefaris vndas
I, pete, diuerfi, patrias age defere fedes.
Et nifiparuerit, multa ac metuenda minatur.
Postea difcedunt pariter, fomnus, deusá
Surgit Alemonides, tacita recentia mente
Vifa refert, pugnatá diu fententia fecum.
Numen abire iubet, prohibent difcedere leges
Panag mors pofita est patriam mutare volenti
Candidus Oceano nitidum caput abdiderat fol,.
Et caput extulerat denfißima fidereum nox,
Vifus adeffe idem deus est, eaderný monere,
Et nifi paruerit, plura, & grauiora minari.
Pertimuit,patriumá fimul transferre parabar
In fedes penetrale nouas. Fit murmur in vrbe,
Spretarumg agitur legumreus: wg peracta est
Caulla prior, criméng patet fine tefte probatum
A 4

Squallidus

[merged small][ocr errors]

Squallidus ad fuperos tendens reus ora, manus
O cuius caelum bis fex fecere labores,

Fer precor,inquit,opem: nam tu mihi criminis auctor.
Mos erat antiquis,niueis, atrisg lapillis,
His damnare reos, illis abfoluere culpa.

Tunc quoq fic lata est fententia triftis, &omnie
Calculus immitem demittitur ater in vrnam.
Qua fimul effudit numerandos verfa lapillos,
Omnibus e nigro color est mutatus in album,
Candidag Herculeo fententia numine facta
Soluit lemonidem: grates agit ille parenti
Amphitryoniada, ventis fauentibus aquor
Navigat lonium, Lacedemoniumg Tarentum
Præterit, & Sybarim, Salentinumá Neethum,
Thurinosa finus, Temefeng, & lapygis arua.
Vixgpererratis qua fpectant littora terris
Inuenit Aefarei fatalia fluminis ora.

Nec procul hinc tumulum, fub quo facrata Crotonis
offa tegebat humus, iuffag ibi mania terra
Condidit,& nomen tumulati traxit in vrbem.
Talia conftabat certa primordia fama

Effe loci, pofitag Italis in finibus urbis.

Patria, & laus Pythagoræ. Eius via, doctrina Phyfica,concio de abftinentia à carnibus animantiű, feu contra gayian, & de epulis

terre

terreftribus, ijs fcilicet, quæ è ter-
ra progignuntur.

Vir fuit hic ortu Samius; fed fugerat vnd
Et Samon, & dominos, odiog tyrannidis exul
Sponte erat: isg licet cali regione remotus,
Mente deos adijt, & quæ natura negabar
Vifibus humanis, oculis ea pectoris haufit.
Cumý, animo, & vigili perfpexerat omnia cura,
In medium difcenda dabat, cœtumá filentum,
Dietag mirantur, magni primordia mundi,
Et rerum cauffas, & quid natura, docebat:
Quid deus, vnde niues,qua fulminis effet orige,
Iuppiter, an venti difcuffa nube tonarent,
Quid quateret terras, qua fidera lege mearent,
Et quodcung latet: primusá animalia menfis
Arguit imponi: primus quoq talibus ora
Docta quidem foluit, fed non credita, verbist
Parcite mortales dapibus temerare nefandis
Corpora: funt fruges, funt deducentia ramos
Pondere poma fuo, tumidag in vitibus vua.
Sunt herba dulces, funt que mitefcere flamma
Mollirig queant, nec vobis lacteus humor
Eripitur, nec mella thymi redolentia flore.
Prodiga diuitias, alimentag mitia tellus
Suggerit, atq, epulas fine cade, & fanguine præbet.
Carne fera fedent ieiunia, nec tamen omnes,

Quippe equus, & pecudes, armentag gramine viuunt.

[ocr errors]

III.

IV.

At quibus ingenium est immanfuetumque ferúmg
Armenia tigres, iracundique leones.
Cumq lupis vrfi,dapibus cum fanguine gaudent.
Heu quantum fcelus est in vifcere vifcera condi,
Congeftóque auidum pinguefcere corpore corpus,
Alteriusque animantem animantis viuere lethos
Scilicet in tantis opibus, quas optima matrum
Terra creat,nil te nifi triftia mandcre fauo
Vulnera denta iuuat? ritusque referre Cyclopums
Nec nifi perdideris alium,placare voracis
Et male morati poteris ieiunia ventris?

Laus aurei fæculi à fimplicitate victus. Animalium necandorum initia duo, defenfio fui, & facrificium. Comiferatio erga boues,& oues vtiliffimas animantes. Falso putari,deos gaudere victimis. Minimè omnium boues comedendos.

At vetus illa atas, cui fecimus Aureanomen
Fætis arboreis, quas humus educat herbis,
Fortunata fuit,nec polluit ora cruore.
Tunc & aues tute mouêre per aëra pennas,
Et lepus impauidus medijs errauit in aruis,
Nec fua crudelitas pifcem fufpenderat hamo.
Cuneta fine infidis,nullámque timentia fraudem,.
Plénaque pacis erant: poftquam non vtilis auctor

« AnteriorContinua »