Externum patrio contingat amicins aruum. Vrbem etiam cerno Phrygios debere nepotes, Quata nec eft,nec erit,nec vifa prioribus annis Hanc aly proceres per fecula longa potentem, Sed dominam rerum de fanguine natus Iuli Efficiet: quo cum tellus erit vfa, fruentur Aetherea fedes, calúmque erit exitus illi.. Hac Helenum ceciniffe penatigero Aenea Mente memor refero, cognatag mania lator Crefcere, & vtiliter Phrygibus viciffe Pelafgos. Summa longæ difputationis. Cælum & terras, &
quæcunque fub cælo, & in terris funt, muta- ri. Rurfus &gno payian deteftatur, miferas animantes.Earum cedem effe crudelitatis in homines ludiũ. Sinenda prodeffe quæ pro- funt; perdenda quæ obfunt, non tamen in cibum adhibenda.
XII. Nec tamen oblitis ad metam tendere, longe Expatiemur equis, celum, & quodcung fub illo est Immutat formas, tellus, & quicquid in illa est. Nos quoque pars mundi, quoniam non corpora folum Verum etiam volucres anima fumus, ing ferinas Poffumus ire domos, pecudum in pectora condi Corpora que poffunt animas habuiffe parentum,
Aut fratrum, aut aliquo iun&torum fœdere nobis, Aut hominum certe, tuta effe, & honefta finamus Neue Thyeftas cumulemus vifcera menfis. Quam male confuefcit, quam feparat ille cruori Impius humano vituli qui guttura cultro Rumpit immotas præbet mugitibus aures Aut qui vagitus fimiles puerilibus hædum Edentem ingulare potest: aut alite vefci, Cui dedit ipfe cibos? quantum est quod defit in iftis Ad plenum facinus, cum tranfitus inde paratur? Bos aret, & mortem fenioribus imputet annis. Horriferum contra Borean ouis arma miniftret. vbera dent fatura manibus preffanda capella. Retia cum pedicis, laqueosque, artéfque dolofa Tollite, nec volucres vifcata fallite virga; Nec formidatis ceruos includite pennis ; Nec celate cibis vncos fallacibus hamos
Perdite fi qua nocent, verùm hæc quoq, perdite tantum Ora vacent epulis, alimentáque congrua carpant. Numa Pythagoreis dogmatis inftructus regnum Romanum init, facros ritus docet, populum bellis afuetum pacis artibus format. Illacrymans eius morti Egeria coniux,in vallem Aricinam fefe abdit. Queftibus indulgentem Hippolytus confolatum
Talibus,atq alijs inftructo pectore dictis
In patriam remeasse ferunt, vltrog petitum Accepiffe Numam populi Latialis habenas, Coniuge quifelix Nympha,ducibúsque Camanis Sacrificos docuit ritus,gentémque feroci Affuetam bello,pacis traduxit ad artes,
Qui poftquam fenior regnumque auúmque peregit, Extinctum Latiag nurus,populusque patrésque Deflevere Numam: nam coniux vrbe relicta Vallis Aricina denfis later abdita fluis, Sacrag Orested gemitu queftug Diana Impedit. Ah quoties nympha nemorisque lacúsque Ne faceret,monuêre, confolantia verba Dixerunts quoties flenti Thefeius heros,
Siste modum, dixit? nec enim fortuna querenda Sola tua eft: fimiles aliòrum refpice cafus: Mitius ifta feres: vtinámque exempla dolentem Non mea te poffent releuare, fed & mea poffunt.
Phædra nouerca Hippolyti,cum iuuenem caftiffimum fruftra ten- taffet,ab eo fefe appellatam finxit, & apud patrem Thefeum accufa- uit. Pater eum vrbe deteftabun- dus exterminat. Iuxta littus pro- ficifcentis equi, Phocæ è mari e- mergentis horrendo afpectu con- territi,
territi, ipfum tenentem lora per deuia raptant, adeò, vt vifceribus effufis, nec artus artubus cohære- ant. Reuocatum ad fuperos ope Æfculapij, Diana Aricinum ne- mus habitare, mutatoque odiofo nomine Virbium diciiuffit. Affi- duò plorantem Egeriam in fonte cognominem vertit.
Fando aliquem Hippolytum veftras fi contigit aures XIV. Credulitate patris, fcelerata & fraude nouerca Occubuiffe neci, mirabere, vixque probabo: Sed tamen ille ego fum: me Pafiphaeia quondam Tentatum fruftra patrium temerare cubile, Quod voluit, finxit voluiffe, & crimine verfo Indiciue metu magis, offenfaue repulfa Arguit, immeritumque pater proiecit ab vrbe, Hoftilique caput prece deteftatur euntis. Pyttheiam profugo curru TrocZena petebam; Jámque Corinthiaci carpebam littora ponti, Cum mare furrexit, cumulusque immanis aquarum In montis fpeciem curuari, & crefcere vifus, Et dare mugitus, fummóque cacumine findi. Corniger hinc taurus ruptis expellitur vndis, Pectoribúsque tenus molles erectus in auras, Naribus,&patulo partem maris euomit ore.
Corda pauent comitum,mihi mens interrita mansit Exilis contenta fuis: cum colla feroces
Ad freta conuertunt, arectisg auribus horrent Quadrupedes,monftrique metu turbantur, & altis Præcipitant currus fcopulis: ego ducere vana Frana manu, fpumis albentibus oblita, luctor, Et retrò lentas tendo refupinus habenas. Nec vires tamen has rabies fuperaffet equorum,
Nirota, perpetuum que circumuertitur axem Stipitis occurfu fracta, & difiecta fuißet. Excutior curru, lorisg tenentibus artus vifcera viua trahi, neruosque in ftirpe teneri, Membra rapi partim, partim reprenfa relinqui, Offa grauem dare fracta fonum, feffamá, videres Exhalare animam, nullasá in corpore partes Nofcere quas poffes, vnumque erat omnia vulnus. Num potes, aut audes cladi componere noftra Nympha tuam? vidi quoq luce carentia regna, Et lacerum foui Phlegetontide corpus in vnda. Nec, nifi Apollinei valido medicamine prolis Reddita vita foret: quam poftquam fortibus herbis Atq ope Paonia Dite indignante recepi, Tum mihi, ne prafens augerem muneris huius Inuidiam, denfas obiecit Cynthia nubes. Vtque forem tutus, poffemá impune videri, Addidit atatem, nec cognofcenda reliquit Ora mihi, Creténque diu dubitauit habendam Traderet,an Delon: Delo: Cretáque relictis
« AnteriorContinua » |