Dello Studio di Padova.. Avendo veduto per attestato del pato in Roma nell'anno 1704. intitolato: Publii Ovidii Nasonis Metamorphoseon Libri XV. expurgati , explanati cum Appendice de Diis, & Heroibus Poeticis Auctore Jofepho Juvencio è Societate Jesu Tom. II. non esservi cos’alcuna contro Prencipi, & buoni costumi, concedemo licenza à Nicolò Pezzana, che poffi essere Stampato, osservando gl'ordini in materia di stampe, e presentando le solite copie alle publiche librarie di Venetia, e di Padova. Data 20. Maggio 1712. Marin Zorzi Refor. Agostino Gadaldini Segr. Υ Ι Τ Α. Rtus eft Ovidius Sulmone, olim oppido Pelignorum, in Italia, ad Sarum fluvium : Hirtio & Pansa consulibus, qui apud Mutinam bello Antoniano perierunt. Natus autem eft loco equesti, in familia perantiqua. Eluxit mira in puero indoles ad poesim: patris tamen jufsu ad leges perdiscendas, & fori quęstuosam artem , fe contulit: Athenas etiam petiit , eloquentiæ ac litterarum sedem. Extincto patre, ad fa&irandos versus fe retulit, in quibus etfi liinatus aliquando non est, ingenio nihilominus , ubertate scribendi, ac facilitate , præstat. Habitavit propè Capitolium: ejus horti propter viam Flaminiam visebantur. Cum in scribendo non se contineret pudoris finibus, ab Augusto, licentiam hanc non ferente, pulsus in exilium est Tomos, urbem Scythiæ barbaram, & inhospitam, cuin annum ageret so. ibique oão fermè annis exulavit , quibus exactis summo in mærore, diem supremum obiit, anno Tiberii septimo,Chrifti 20. Quodnam fuerit eruditorum judi A 3 cium cium de Ovidio, fatis loquitur consentiens tot seculorum de summo vate fama. Unum in eo multi reprehendunt, quod nimis ingeniosus åliquando sit, quod vitium fanè paucorum est. Eum Fabius multo præftantiorem futurum fuisse tradit, si ingenio suo temperare, quàm indulgere, maluisset. Illam tamen qualemcumque in fcribendo negligentiam solebat ipse excusare, cum dicerer decentiorem effe faciem, in qua nævus aliquis inesset. Id verò multo etiam apertius de istis Metamorphoseon libris confitetur, de quibus ita canit Lib. I. Tristium, Elegia 6. Orba parente fuo quicumque volumina cernis, His faltem veftra detur in urbe locus. Luoq;magis faveas,non funt hæc edita ab ipso Sed quafi de domini funere rapta fui: Quicquid in his igitur vitj rude carmë habebit, Emendaturus, f licuilet, erat, P. OVIDII NASONIS METAMORPHOSEON LIBER PRIMUS. SYNOPSIS. tum scelus, & pæni, Lycaon in lupum mutatur. Orbis mergitur diluvio,reparatur, faxa in homines transformantur. Pythonem Apollo interficit. Hinc orti ludi Pythii. Daphne in laurum conversa: Io in vaccam, ac posteà in Deam Isidem. Argus necatur : ejus oculis ornatur pavonis cauda. I. Corpora. Dii cęptis(nam vos mutastis & illas) Metamorphoseon . MeToolcanere miras mutationes popqwris, Græca didio, fie multorum corporum, quæ znificat mutationem in a- amiffa priori forma, novam liam formam. induerunt. In nova, 65. Animus cft Mutatas, &c. Dicendum A 4 vi, Ante mare,& terras, &, quod tegit omnia,celum, videbatur corpora mutata nunc cernuntur , forent. Dii capris .... Huic ope- uniusė Titanibus, filius. Primaque ....Et annuite , ut orbem implet. Sua cornua unum in carmen, unum in velut amittitcum decrescit, poema perpetua serie con ac lenescit : eadem reparat textuin ; iftas conversiones, acresunit, cum incipit creab orbe condito, ad meain (cere,ac veluti reviviscere. ulque ætatem , ad Augusti Phebé. Phæbi foror. nempe tempora , fa&tas , in. Ponderibus librata suis". In eludam. His primis verfibus æquilibrio ftans,ob æquale continetur Propofitio , & in omnem partein pondus: confiliuni totius operis:tum quo fit ut in mundi centrum Invocatio:quę duę jufticas- fundique pari nisu tendat, in minis primę partes à poetis eoque firma ftet. ailignantur: Brachia, Sinus & varias Ante mare , c. Priusqua maris partes intellige, quæ mare , terra , & cælum, quo littoribus , tanquain margicuncta involvuntur, eo dií- nibus, clauduntur, & cono: Pelita & ornata modo , quo ftringuntur. |